توسعه روز افزون فعالیت های کشاورزی ، صنعتی و افزایش قابل توجه حجم فاضلابهای شهری موجب آلودگی منابع آب، بویژه رودخانه ها شده است. شناخت رابطه علت – معلولی بین کیفیت آب رودخانه و بارگذاری آلاینده ها، از اولین اقدامات لازم برای تعیین ظرفیت خودپالایی یک رودخانه است . این رابطه تابع عوامل مختلف فیزیکی و ویژگیهای شیمیایی- زیستی مانند اکسیژن خواهی بستر، فتوسنتز، تنفس جلبکها و نیتریفیکاسیون است. در این مطالعه، ابتدا عوامل موثر بر خودپالایی رودخانه ها بیان و مکانیزم تأثیر هر یک تشریح می گردد. در ادامه اکسیژن محلول به عنوان شاخص خود پالایی مد نظر قرارگرفته و در انتها با توجه به عوامل موثر ،براساس معادلات حاکم و با استفاده از نرم افزار qual-2kمدلسازی انجام شده و تأثیر هر عامل بر غلظت اکسیژن محلول رودخانه مورد بررسی قرار می گیرد. در نتیجه با ارائه گرافهای ساده ، نحوه اثر هریک از عوامل ترسیم و پس از مقایسه با نتایج حاصل از مطالعات پیشین، دستورالعمل کلی بهبود کیفیت آب ، با توجه به شرایط هر رودخانه ، ارائه می گردد که منجر به تسهیل و افزایش دقت در اتخاذ تصمیم های اجرایی خواهد شد.