هدف: این مطالعه تاثیر کلینیکی کاربرد کلرهگزیدین 2% در تهیه حفره را بر حساسیت پس از ترمیم در دندان های خلفی ترمیم شده با کامپازیت ارزیابی نمود. بعلاوه اثر آن را بر روی معیارهای کلینیکی usphs ) modifiedتغییر رنگ مارجینال و تطابق مارجینال )در یک بازه زمانی 6 ماهه مورد بررسی قرار داد. مواد و روش ها: 30 بیمار با دو دندان خلفی پوسیده مشابه در دو سمت فک انتخاب شدند. پس از تهیه حفره، دندان ها در هر فرد بطور تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. دندان های گروه کنترل با استفاده از ادهزیو توتال اچ و کامپازیت خلفی ترمیم شدند. در گروه آزمایش روش ترمیم مشابه گروه کنترل بود بجز اینکه پس از مرحله اچینگ و قبل از کاربرد باندینگ، کلرهگزیدین 2% به مدت 60 ثانیه بر روی تمام دیواره های حفره اعمال شد و با پوآر هوا خشک گردید. بیماران در بازه های زمانی یک روز، یک هفته، یک ماه و 6 ماه فراخوانده شدند و از نظر حساسیت پس از ترمیم و برخی معیارهای کلینیکی usphs بررسی شدند. داده ها توسط آزمون دقیق فیشر و آزمون من ویتنی آنالیز شد (05/0 = ?). یافته ها: گروه آزمایش به طور قابل توجهی حساسیت کمتری (8 دندان) را در زمان یک روز نسبت به گروه کنترل (20 دندان) نشان داد (05/0>p). در حالیکه بین دو گروه در سایر زمان های مورد مطالعه اختلاف معنی داری از نظر حساسیت وجود نداشت. دو گروه از نظر دو معیار کلنیکی تغییر رنگ مارجینال و تطابق مارجینال در هیچ یک از زمانهای مورد مطالعه تفاوتی نداشتند (05/0<p). نتیجه گیری: کاربرد محلول کلرهگزیدین در تهیه حفره می تواند بطور قابل توجهی حساسیت ایجاد شده در 24 ساعت اول پس از ترمیم های کامپازیتی را کاهش دهد.

هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر آماده سازی سطح با کلرهگزیدین 2%و اتانول بر ریزنشت ترمیم های کامپازیتی به عاج می باشد. مواد و روش ها: بر روی 88 دندان پرمولر حفرات کلاس ii با مارژین عاجی تراشیده شد و به چهار گروه تقسیم شد.ابتدا حفرات اچ و سپس شستشو داده شد و سطح آن خشک گردید. بعد از آن در گروه اول (کنترل) هیچ گونه آماده سازی انجام نشد.در گروه دوم با استفاده از اتانول 100% برای 60 ثانیه و در گروه سوم با کلرهگزیدین 2% به مدت 60 ثانیه دیواره های حفره مرطوب گردید. در گروه چهارم برای 60 ثانیه اتانول 100% روی دیواره های حفره قرار گرفت و سپس سطح آن خشک شد و به مدت 60 ثانیه دیواره های حفره به کلرهگزیدین 2% آغشته گردید.تمام نمونه ها پس از آماده سازی سطح طبق دستور کارخانه سازنده باندینگ زده و ترمیم شد.ریزنشت با روش dye extraction در دو زیر گروه ریزنشت فوری (24 ساعت) و شش ماهه ارزیابی شد. یک نمونه از هر گروه نیز مورد ارزیابی sem قرار گرفت. داده ها باروش two way anova و tukey آنالیز شدند. نتایج: میزان ریزنشت در گروه اتانول کمترین و در گروه کنترل از همه بیشتر بود . ریز نشت پس از شش ماه به طور معنی داری از ریز نشت فوری بیشتر بود (p=0.003).در هر یک از زمانهای مورد مطالعه,گروه کنترل با سایر گروه ها اختلاف معنی داری را نشان داد و بین سایر گروه ها اختلاف معنی داری وجود نداشت. در بررسی sem ؛ میزان گپ اندازه گیری شده در اینترفیس ترمیم-دندان در گروه اتانول کمترین و در گروه کنترل از همه گروه ها بیشتر بود.میزان گپ در گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر از سه گروه دیگر بود ولی بین سایر گروهها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: کاربرد اتانول,کلرهگزیدین و یا کاربرد کلرهگزیدین بعد از اتانول در پروسه باندینگ می تواند در کاهش وقوع ریزنشت در طول زمان موثر باشد. کلمات کلیدی: کلرهگزیدین ,ریزنشت,آماده سازی سطح