تا کنون در هر کدام از بخش های پیش بینی قیمت سهام و بهینه سازی پرتفو تحقیقات متعددی انجام گرفته است. اما آن دسته از تحقیقاتی که به پیش بینی پرداخته اند فراتر از آن نرفته اند و در آن دسته از تحقیقاتی که به بهینه سازی پرتفو پرداخته اند از توسعه روش های پیش بینی در بازده سهام استفاده چندانی نبرده اند. پیش بینی بازده سهام از مهم ترین موضوعات مالی است و این بدان علت است که زمانی که پیش بینی ها درست واقع شوند، بلافاصله جایزه نقدی آن دریافت می شود. اما بایستی توجه کرد که پیش بینی قیمت سهام بسیار مشکل است زیرا بستگی به فاکتورهای متعدد شناخته شده و نشده دارد و اکثر داده های مورد استفاده برای پیش بینی دارای نویز، عدم اطمینانی و عدم اطلاعات کامل هستند. فرآیند انتخاب سبد سهام طبق مدل کلاسیک مارکویتز بر اساس بیشینه نمودن بازده انتظاری (میانگین تاریخی) سهم ها با توجه به معیار ریسک (انحراف معیار تاریخی) است که این امر ناشی از فضای احتمالی بازده سهام در آینده هست. حال آنکه مقدار بازده سهم ها در بلند مدت به سمت میانگین خود میل می کنند و این رفتار در کوتاه مدت اتفاق نمی افتد. از آن جا که در تشکیل پرتفوی از سهم ها علاوه بر ریسک هر کدام از آن ها، ریسک جمعی آن ها را نیز بایستی در نظر گرفت لذا روش هایی که بر روی تک دارائی کاربرد دارند نمی توانند در تشکیل پرتفو مفید واقع شوند لذا استفاده از مدل های هوشمند و استفاده از نتایج آن ها در بهینه سازی می تواند به ابزاری قدرتمند برای سرمایه گذاران تبدیل شود.

امروزه در سرزمین کهن ایران، آیین¬ها و سنت¬ها و مراسمی وجود دارد که سینه به سینه و نسل به نسل از گذشته¬های دور منتقل شده است. آیین¬های باستانی همچون نوروز و مراسم دینی و مذهبی همچون ایام تاسوعا و عاشورا از مهم¬ترین و برجسته¬ترین آیین¬های ایرانی است. اما، فرهنگ غنی ایران، از آداب و رسوم کوچکی سرشار است که در زندگی روزمرۀ ما وجود دارد و کمتر به آن پرداخت شده است. آیین بدرقۀ مسافر، یکی از این آداب و رسوم زیباست که با اعمال و اشیاء مختص خود انجام می¬شده است. اشیاء و وسایلی همچون آیینه، آب، اسفند و کتاب آسمانی قرآن و غیره در بدرقۀ مسافر کاربرد داشته است که امروزه به¬جز قرآن و آب، از بقیۀ عناصر خبری نیست. در این تحقیق، سعی شده است ضمن پرداختن به هرکدام از اشیاء مورد استفاده در آیین بدرقۀ مسافر، آداب و اهمیت آن در گذشته بررسی شود. و با توجه به این که صنایع¬دستی به عنوان یکی از ارکان «فرهنگ مادی» می¬تواند در احیا و گسترش «فرهنگ معنوی»، یعنی آیین¬ها، نقش به¬سزایی ایفا کند، تلاش می¬شود با الگوبرداری از «سفالینه¬های کتیبه¬دار نیشابور»، کاسه¬هایی طراحی شود که مخصوص و منحصر به استفاده در بدرقۀ مسافر باشد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است و شیوۀ گردآوری مطالب، بیشتر بر اساس مطالعات کتابخانه¬ای است که در این راستا، از کتب، مجلات و مقالات مردم¬شناسی، آداب و رسوم و تاریخ و سفرنامه¬ها بهره گرفته می¬شود. در بخش عملی نیز برای طراحی و ساخت «کاسه¬های بدرقه» از روش «قالب یک طرفه» و دست برای شکل دادن ظروف و برای لعاب¬کاری از روش «نقاشی زیر لعابی» استفاده شده است. واژگان کلیدی: آیین، بدرقۀ مسافر، سفر، سفال، ظروف کتیبه¬دار نیشابور.