چکیده: هدف: در سال های اخیر استفاده از کامپوزیت های تقویت شده با فیبر (fiber reinforced composite frc:) در دندانپزشکی رو به افزایش است، خصوصاً در ارتودنسی به عنوان ریتینرهای باند شونده به کار می روند. همیشه نگرانی هایی بابت سمیت سلولی frcها وجود داشته است. هدف از مطالعه اخیر بررسی سمیت سلولی ریتینرهای باندشونده از جنس کامپوزیت‏های تقویت شده با فیبر (frc) در مقایسه با flexible spiral wire (fsw) در شرایط بازسازی شده با ریسک پوسیدگی کم و زیاد بر روی فیبروبلاست های دهانی انسان می‏باشد. مواد و روش ها: چهار گروه ریتینر ثابت ارتودنسی انتخاب شدند. گروه 1) متشکل از فیبرهای گلاس: interlig (angelus) ، گروه 2) متشکل از فیبرهای پلی اتیلن: connect (kerr) ، گروه 3) متشکل از فیبر کوارتز: quartz splint ud (rtd) و گروه 4) سیم flexible spiral wires تمام ریتینرها برش زده شدند. بیست عدد از هر گروه با مساحت مشابه آماده شد، که نیمی از نمونه ها در محیطی با ریسک بالای پوسیدگی ( 60 دقیقه در اسید لاکتیک %10 سه بار در روز و بقیه ساعات شبانه روز را در بزاق مصنوعی) و نیم دیگر در محیطی با ریسک پائین پوسیدگی (20 دقیقه در اسید لاکتیک %10 سه بار در روز و بقیه ساعات شبانه روز را در بزاق مصنوعی) در مدت های 1 روز، 7 روز و 30 روز قرار گرفتند. بر روی تمام این گروه ها ترموسایکلینگ ( 5000 دور، 5 تا 55 درجه) صورت گرفت. 10 نمونه از هر گروه به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. تمام گروه ها در محیط کشت dmem قرار گرفتند و حیات سلولی از طریق تست mtt ارزیابی شد و اختلاف بین گروه ها و بین روزها با آنالیز واریانس (05/0p< ) و تست های توکی مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی تأثیر محیط پر اسید با کم اسید از تستt-student (independent) استفاده شد. یافته ها: سمیت سلولی تمام نمونه ها در روز مبدأ مشابه و شدید بود. به طور کلی طی ماه اول، از میزان سمیت سلولی به تدریج کاسته شد. در شرایط با ریسک پوسیدگی کم میزان سمیت تمام نمونه ها بعد از یک ماه خفیف گزارش شد (حیات سلولی connect %61 ، interlig %90، quartz splint % 86 و گروهfsw %90 بود)، اما اختلاف آماری معنی داری بین گروه ها وجود داشت (016/0 =p-value). در شرایط دارای ریسک پوسیدگی زیاد بعد از یک ماه، گروه connect و quartz splint سمیت کمتری را نسبت به سایرین داشته و سمیت آنها خفیف بود (حیات سلولی آنها به ترتیب %73 و % 69) ولی گروه interlig سمیت متوسط (%52 حیات سلولی) و گروهfsw سمیت شدید (%22 حیات سلولی) از خود بروز دادند. بعد از یک ماه اختلاف بین گروه ها معنی دار بود (000/0 = p-value). نتیجه گیری: توصیه می شود در افرادی با ریسک پوسیدگی بالا که ریتینرها بیشتر تحت تأثیر حملات اسیدی قرار می گیرند از ریتینرهای سیمی fsw استفاده نشود و به جای آن از frc‏های مقاوم به اسید همانند connect با فیبر پلی اتیلن یا quartz splint با فیبر کوارتز استفاده نمود. اما در افرادی با ریسک پوسیدگی کم، تفاوت چندانی در ریتینر مورد استفاده از نظر سمیت سلولی وجود ندارد.