چکیده: شهر یک سیستم فضایی است که عناصر آن نسبت به همدیگر در ارتباط می باشند و به دلیل ماهیت سیستمی آن، روابط متقابل پیچیده ای بین سیستم حمل و نقل شهری و محیط اقتصادی، اجتماعی و کالبدی آن وجود دارد. بدین ترتیب برنامه-ریزی حمل و نقل شهری جزیی از برنامه ریزی فضایی شهر است که جنبه های سه گانه اجتماعی، اقتصادی و کالبدی را مورد توجه قرار می دهد. از طرفی کاربری اراضی شهری از طریق شبکه های ارتباطی و جریان های ترافیکی در ارتباط مستمر و متقابل هستند و به همین دلیل حمل و نقل شهری به عنوان موثرترین ابزار هدایت توسعه شهر و شکل دهی به محیط آن مطرح می باشد. در شهر اردبیل (محدوده مورد مطالعه) نبود دید جامع برای توسعه آتی شهر و عدم درک روابط متقابل حمل و نقل و کاربری اراضی شهری باعث شکل گیری مشکلات اساسی در حوزه شهری شده است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیرات حمل و نقل بر تغییرات کاربری اراضی شهر اردبیل شکل گرفته است. بنابراین این پژوهش برای دستیابی به اهداف خود، مدل telum را به عنوان یک مدل جامع در حوزه حمل و نقل و کاربری اراضی انتخاب کرد. مهمترین داده های مورد استفاده در این پژوهش شامل، تعداد شاغلین به تفکیک گروه شغلی، تعداد خانوارها بر حسب گروه درآمدی، مساحت کاربری ها و ... برای دو دوره 80 و 85 می باشند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مدل telum در پیش بینی ها و تحلیل های خود، مجموعه کثیری از فاکتورها را لحاظ کرده و پیش بینی های قابل اطمینانی را ارائه می دهد. همچنین این مدل توانایی های بالایی را در زمینه ارزیابی سناریوهای مختلف دارد. همچنین بخش اصلی نتایج شامل تحلیل-های آماری مدل telum در رابطه با متغیرهای مورد استفاده در پژوهش و پیش بینی نهایی درصد تغییرات اشتغال، خانوارها و کاربری ها برای 5 دوره پیش بینی (از 1385 تا 1410) می باشد.