این تحقیق با هدف بررسی میزان تنیدگی شغلی کارکنان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی تهیه و تدوین شده است. روش تحقیق توصیفی-پیمایشی بوده و جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی شهر تهران را در سال 1390 تشکیل می دهندکه نمونه آماری نیز از میان این جامعه آماری به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده است. برای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از دو روش میدانی و کتابخانه استفاده شده است در روش میدانی از پرسشنامه تنیدگی شغلی برای بر آورد داده ها و جمع آوری اطلاعات داده ای سود برده شده است جهت تجزیه تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزارآماری spss استفاده شده است. در نهایت نیز داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمونهای آماری مناسب از جمله آزمونt تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون ، t گروههای مستقل و تحلیل واریانس چند متغیره مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده به این شرح است که بین میزان تنیدگی کارکنان تربیت بدنی و کارکنان غیر تربیت بدنی تفاوت معنادار ی وجود دارد و کارکنان تربیت بدنی از تنیدگی بیشتری برخوردار هستند. در بررسی مولفه های جمعیت شناختی نیز رابطه بین سن با مولفه تنیدگی شغلی از جنبه مدیریتی و سابقه کار با هر دو جنبه سازمانی و مدیریتی به صورت مثبت و معنادار است. میزان تنیدگی افراد نمونه به تفکیک میزان تحصیلات آنها تفاوت معناداری داشته و افراد با مدرک تحصیلی فوق لیسانس نسبت به دیپلم و لیسانس از تنیدگی بالاتری برخوردار می باشند. در نهایت اینکه میزان تنیدگی کارکنان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی به تفکیک وضعیت تاهل، جنسیت و حوزه اداری تفاوت معناداری را نشان نداده اند.