چکیده در مطالعه حاضر تلاش گردید تا رفتار هموارسازی سود تقسیمی در بازار سرمایه ایران مورد بررسی قرار گرفته و عوامل موثر بر آن تبیین شود. در این مطالعه با توجه به مفروضات و مبانی نظری تحقیق، شش فرضیه تدوین و تأثیر هریک از عوامل اندازه شرکت، سابقه شرکت، ریسک، فرصت‏های رشد، تمرکز مالکیت و فرصت های مالی بر میزان هموارسازی سود تقسیمی شرکت ها مورد بررسی قرار گرفته است. دوره زمانی تحقیق 5 ساله (از سال 1385 لغایت 1389) و جامعه آماری آن کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تعیین شده است. نمونه آماری تحقیق شامل 79 شرکت و تعداد مشاهدات برابر با 395 شرکت-سال می باشد. فرضیه های تحقیق بر اساس مدل ارائه شده، با استفاده از روش رگرسیون داده های تلفیقی مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج مطالعه نشان می دهد که میان فرصت های رشد و هموارسازی سود تقسیمی رابطه معکوس و معنی داری برقرار می باشد.همچنین شرکت های کوچکتر گرایش بیشتری نسبت به هموارسازی سود تقسیمی دارند.ریسک و تمرکز مالکیت تاثیر معنی داری بر میزان هموارسازی سود تقسیمی ندارند. همچنین با کاهش فرصت های رشد شرکت های ایرانی، گرایش آن ها برای هموارسازی سود تقسیمی افزایش مییابد و با افزایش فرصت های مالی شرکت های ایرانی بر میزان هموارسازی سود تقسیمی آن ها افزوده می شود. واژه های کلیدی:سیاست تقسیم سود،هموارسازی سود تقسیمی، ،ریسک،فرصت مالی،تمرکز مالکیت،فرصت های رشد