نام پژوهشگر: محمد مهدی مطیعی

مطالعه تغییرات پیچش خطوط هم نور کهکشانها با فاصله از مرکز خوشه کهکشانی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده علوم 1391
  محمد مهدی مطیعی   حبیب قرار خسروشاهی

منحنی های هم نور بسیاری از کهکشان های بیضی گون، بیضی هایی هم مرکز و دارای قطر بزرگ هم راستا نیستند، بدین معنی که بیضویت و راستای قطر بزرگ بیضی با شعاع تغییر می کند. به این پدیده پیچش خطوط هم نور گفته می شود که نشان دهنده سه محوری بودن ساختار کهکشان های بیضی گون است. از جمله علل پیچش خطوط هم نور را می توان در فرایند های فیزیکی موجود در محیط بین کهکشان های درون خوشه های کهکشانی، مانند برهم کنش های گرانشی کهکشان ها با یکدیگر، کهکشان ها با خوشه ی کهکشانی و کهکشان ها با محیط خوشه جستجو کرد. خوشه کهکشانی گیسو، نزدیک ترین خوشه ی غنی کهکشانی می باشد. با استفاده از تصویر تهیه شده توسط تلسکوپ int از این خوشه که توان تفکیکی در حدود 0.33 ثانیه ی قوس بر پیکسل دارد، منحنی های هم نور حدود 96 کهکشان بیضی گون و عدسی وار عضو را مطالعه نمودیم و تغییرات پیچش منحنی های هم نور کهکشان ها را با فاصله از مرکز خوشه مورد بررسی قرار دادیم. به این نتیجه رسیدیم که منحنی های هم نور کهکشان های نزدیک به مرکز خوشه (ناحیه ی چگال) دارای پیچش بیشتری نسبت به کهکشان های ناحیه ی بیرونی خوشه هستند. این فزونی پیچش به دلیل وجود مکانیزم های بیشتر فیزیکی تحولی وابسته به محیط در ناحیه ی چگال است. همچنین در ناحیه ای که انتظار نداشتیم، منحنی های هم نور 4 کهکشان دچار پیچش های نسبتاً شدیدی بودند که علت آن می تواند تابش های پرتو ایکس در محدوده ی حضور این کهکشان ها باشد.