کلانشهر تهران (پایتخت ایران) و پیرامون آن با قرارگیری در ایالت لرزه?زمین?ساختی البرز، حدود 20% جمعیت و مرکز تصمیم?گیری سیاسی اقتصادی کشور ایران است. اسناد تاریخی و مطالعات دیرینه?لرزه?شناسی چندین زمین?لرزه مخرب را در این پهنه تائید نموده است. همچنین از رخداد آخرین زمین?لرزه?این منطقه یعنی 27 مارس 1830 میلادی دماوند-شمیران با بزرگی حدود 7.1,حدود 180 سال می?گذرد. در این مطالعه, تحلیل خطر لرزه?ای جدیدی به منظور تخمین خطر لرزه?ای احتمالی برای این شهر انجام شده است. کاتالوگ زلزله برای البرز و بلوک ایران مرکزی با استفاده از رکورد زلزله?های تاریخی و زلزله?های دستگاهی از قرن چهارم پیش از میلاد تا سال 2010 جمع?آوری گردیده و لایه داده?های raster based مختلفی با استفاده از این کاتالوگ زلزله برای مدلسازی تغییرات فضایی داده?های لرزه?زمین?ساختی در این منطقه? ایجاد شده است. نقشه?های هموار شده ممان لرزه?ای و فراوانی زلزله?ها با استفاده از تحلیل فضایی روی داده?های زلزله و مشخصه?های تکتونیکی ایجاد گردیده است. منابع لرزه?ای برای منطقه مورد مطالعه به منظور پوشش منطقه لرزه?زمین?ساختی البرز و دیگر منابع در مجاورت استان تهران لایه بندی شده است. علاوه بر منابع لرزه?ای سطحی, گسلهای فعال منطقه مورد مطالعه بصورت 3 بعدی مدلسازی گشته?اند. چندین رابطه کاهندگی نسل جدید (nga) برای تخمین pga و sa احتمالاتی و به منظور توسعه نقشه?های خطر لرزه?ای احتمالاتی مورد استفاده قرار گرفته است.در این مطالعه نقشه?های خطر لرزه?ای احتمالاتی برای دوره بازگشتهای مختلف تولید شده است. البته هدف بخصوص این مطالعه, شناسایی نقش گسلهای اصلی در مجاورت نزدیک شهر در جنبش زمین?لرزه?ای 475 ساله شهر می?باشد . این به ما در بحث و مجادله کنونی که آیا طراحی جنبش زمین برای ساختمانهای عادی باید به منظور اثر حوزه نزدیک اصلاح شود کمک می?کند, با این فرض که شهر نزدیک به چند گسل می?باشد . برای این هدف در این مطالعه, فرایند تجزیه خطر برای چند سایت استفاده شده است. در این مطالعه از نرم افزار جدید gis-based تحلیل خطر زلزله , جهت انجام تحلیل های فضایی و محاسبات تحلیل خطر زلزله استفاده شده است.