نام پژوهشگر: حسین مرشدزاده راور
حسین مرشدزاده راور محمد مهدی مظفری
سیستم های اطلاعاتی هم اکنون به صورت گسترده ای توسط سازمان ها مورد استفاده قرار می گیرند ولی پژوهشگران خبر از بالا بودن نرخ شکست این سیستم ها به خصوص در کشورهای در حال توسعه می دهند. به طوری که در حدود یک چهارم تا یک پنجم پروژه های سیستم های اطلاعاتی به شکست می انجامند. طبق نظریه ادراک اجتماعی ، افراد مختلف برداشت های متفاوتی از یک هدف واحد خواهند داشت.اگر برداشت های طرفین یک پروژه در مورد اهداف پروژه متفاوت باشد یا به عبارت دیگر “هماهنگی” وجود نداشته باشد ،حرکت ها و اقدامات طرفین همگرا نخواهد شد و در نتیجه احتمال شکست خوردن پروژه بالا خواهد بود.این تحقیق به دنبال پاسخ دادن به این سوال است که چگونه می توان چنین هماهنگی را بین طرفین پروژه های سیستم های اطلاعاتی ایجاد کرد. در این پژوهش استفاده از بازاریابی رابطه ای به عنوان راه حلی برای افزایش میزان هماهنگی در پروژه های سیستم های اطلاعاتی و در نتیجه بالا بردن نرخ موفقیت این پروژه ها پیشنهاد شده است. برای انجام کار تحقیق ابتدا به مطالعه مفاهیمی چون “هماهنگی” ، “بازاریابی رابطه ای “و “موفقیت سیستم های اطلاعاتی “پرداخته و سپس روش های اندازه گیری این مفاهیم را از نظر می گذرانیم.داده ها در این پژوهش از افراد درگیر در پروژه های سیستم های اطلاعاتی و توسط پرسشنامه جمع آوری شده اند.پس از به دست آوردن داده های اولیه برای آزمودن فرضیه ها از تحلیل رگرسیون و تحلیل همبستگی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که استفاده از بازاریابی رابطه ای راهکار موثری برای افزایش میزان هماهنگی بین طرفین پروژه های سیستم های اطلاعاتی و همچنین افزایش میزان موفقیت این پروژه ها می باشد. علاوه بر این نشان داده شده است که افزایش میزان هماهنگی طرفین پروژه ها مستقیما روی افزایش نرخ موفقیت سیستم های اطلاعاتی تاثیر دارد. در واقع این پژوهش استفاده از بازاریابی رابطه ای را به عنوان راه حلی جهت افزایش نرخ موفقیت پروژه های سیستم های اطلاعاتی پیشنهاد می کند و این شاید مفید ترین کاربرد تحقیق حاضر برای مدیران شرکت های تامین کننده ی این سیستم ها باشد.