نام پژوهشگر: حسین اصغر پور
زهره زینالی رضا رنج پور
تولید ناخالص داخلی یکی از مهم ترین شاخص های اقتصادی در یک کشور محسوب می شود که از روندی یکنواخت برخوردار نبوده و حول یک روند بلندمدت دچار نوسان می باشد. لذا با توجه به اینکه ثبات اقتصادی به عنوان یکی از مولفه های اصلی تعیین کننده بسیاری از متغیرهای اقتصادی، ازجمله سرمایه گذاری است از اینرو ثبات اقتصادی جزو اهداف کلان اقتصادی کشورها محسوب می شود. به همین دلیل تثبیت نوسانات اقتصادی و دستیابی به ثبات نسبی همواره در برنامه ریزی های اقتصادی سیاست گذاران از اولویت برخوردار بوده است. برای این منظور مطالعه و شناسایی عوامل مهم تاثیر گذار بر ایجاد بی ثباتی اقتصادی (سیکل های تجاری) حائز اهمیت است. ثبات اقتصادی به عنوان یکی از مولفه های اصلی تعیین کننده سرمایه گذاری و عملکرد اقتصادی بوده و از این رو جزو مهمترین اهداف کلان اقتصادی کشورها محسوب می شود. به همین دلیل، تثبیت نوسانات اقتصادی همواره در برنامه-ریزی های اقتصادی سیاستگذاران از اولویت برخوردار بوده و برای این منظور شناسایی عوامل مهم تأثیرگذار بر ایجاد بی ثباتی اقتصادی(سیکل های تجاری) حائز اهمیت است. در این راستا، مطابق ادبیات اقتصادی بی ثباتی مالی یکی از عوامل ایجاد کننده بی ثباتی اقتصادی و در نتیجه بروز سیکل های تجاری است. به همین دلیل، در این مطالعه سعی می شود با استفاده از اطلاعات سری زمانی دوره 1387-1343 اثر بی ثباتی مالی بر سیکل های تجاری اقتصاد ایران مورد بررسی تجربی قرار گیرد. بدین منظور از روش فیلتر هودریک – پرسکات hp جهت بدست آوردن سیکل های تجاری و از روش garch برای برآورد بی ثباتی مالی استفاده شده، سپس با بهره گیری از تکنیک های هم انباشتگی اثر بی ثباتی مالی بر سیکل های تجاری برآورد و مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.
ساناز پوستچی سید کمال صادقی
سیاست پولی یکی از ابزارهای مهم مدیریت تقاضای اقتصاد بوده و در سیاستگذاری اهمیت فراوان دارد. در این راستا، تعیین قاعده سیاستگذاری پولی و نیز تشخیص سیاست های پولی انبساطی و انقباضی برای سیاستگذاران و اقتصاددانان از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در این تحقیق، شاخص شرایط پولی (mci) در طول دوره 1387-1352 با استفاده از روش هم انباشتگی جوهانسون برای ایران محاسبه شده است. نتایج حاکی از وجود هم انباشتگی بین gdp حقیقی و عوامل موثر بر آن یعنی نرخ بهره، نرخ ارز و حجم اعتبارات اعطایی به بخش خصوصی دارد که سه کانال مکانیسم انتقالی مهم به شمار می روند. بعلاوه شاخص شرایط پولی با لحاظ اثرات برنامه های 5 ساله توسعه (mcib) نیز محاسبه شده و با mci مورد مقایسه قرار می گیرد که نتایج نشان می دهد در اغلب سالهای دوره مورد بررسی، هر دو شاخص، سیاست یکسانی پیشنهاد می کنند و به لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین میانگین دو شاخص وجود ندارد.
اوین خضری علیرضا کازرونی
از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی در سال1357ایران تحت آماج تحریم های متعددی از جانب آمریکا، اتحادیه اروپا و سازمان ملل بوده است. فارغ از تأثیر تحریم ها بر میزان تجارت خارجی، به علت عدم بهره گیری از مزیت های نسبی در سازوکار تجارت خارجی هزینه های تجاری افزایش، و در نتیجه شرکای تجاری ایران هم تغییر کرده است، در واقع ایران با تعدادی از کشورها روابط تجاری دارد و تحکیم این روابط سیاست های خاص و جداگانه ای را می طلبد. بدین منظور مطالعه حاضر به بررسی اثر تحریم های اقتصادی بر ترکیب تجارت ایران با شرکای تجاری طی دوره 1392-1371 بااستفاده از روش هم انباشتگی پانلی و fm-ols پرداخته است. برآورد مدل در این تحقیق در سه مرحله صورت گرفته است. در مرحله نخست، مدل تحقیق برای کلیه کشورهای طرف تجاری با ایران برآورد گردیده است که نتایجنشان دهنده این است که تحریم های اقتصادی قوی نه تنها در دوره اجرای تحریم بلکه در دوره بعد از تحریم نیز تجارت ایران با کل شرکای تجاری را کاهش داده است. در مرحله دوم به منظور تحلیل حساسیت نتایج حاصل از برآورد مدل، کشورهای مورد بررسی در تحقیق با استفاده از روند سهم تجارت ایران با آن ها به دو گروه، کشورهایی با روند نزولی تجارت با ایران(کشورهای گروه اول) و کشورهایی با روند تجارت صعودی با ایران(کشورهای گروه دوم) تقسیم شده و نتایج برآورد مدل برای دو گروه مختلف کشورها حاکی از این است که با اجرای تحریم های اقتصادی قوی تجارت ایران با کشورهای گروه اول نیز هم در دوره اجرای تحریم و هم دوره بعد از تحریم کاهش پیدا کرده و تجارت با کشورهای گروه دوم تنها در دوره اجرای تحریم کاهش یافته است. همچنین برآورد مدل در حالت دوجانبه نشان دهنده این است که با اجرای تحریم های قوی،ژاپنو سوئد تجارت خود با ایران را کاهش دادهوسهم چین و ترکیه از تجارت ایران بیشتر شده است.