از دیرباز خاک پایه ساخت و ساز بوده و بشر همواره یا سازه خود را بر روی خاک بنا کرده یا اینکه خاک یکی از مصالح مهم در سازه هایش بوده است. اما این عنصر همیشه درکشش ضعیف بوده است. از دیرباز تلاشهای متعددی به منظور غلبه براین ضعف کششی خاک انجام گرفته است. استفاده از یک عنصر (جسم) کششی به منظور بهبود مقاومت خاک از مدتها قبل به کار گرفته شده به طوری که بیش از سه هزار سال پیش، بابلیان در ساخت زیگوراتها از خاک مسلح استفاده کرده اند. همچنین استفاده از ترکیب خاک و کاه به عنوان مصالح ساختمانی در ایران نیز متداول بوده است. در عصر حاضر خاک مسلح در سال 1966 توسط henri vidal مهندس فرانسوی ابداع شد. برتری ژئوسینتتیک ها نسبت به سایر مسلح کننده ها، امروزه دیوارهای خاک مسلح ژئوسینتتیکی را به عنوان یکی از گزینه های مهم در طراحی دیوارهای حایل مطرح کرده است . عدم مشکلاتی نظیر خوردگی و زنگ زدگی، رفتار همسوتر با خاک، درگیری بهتر با مصالح و سهولت در اجرا از جمله این برتری هاست. از طرف دیگر مشاهدات در حین زلزله این دیوارها و نیز مطالعات آزمایشگاهی حاکی از رفتار و انعطاف پذیری مناسب آنها است. لازم به ذکر است که اداره شاهراههای کارولینای جنوبی در ایالات متحده آمریکا در سال 1926 برای نخستین بار در ساخت جاده ها از پارچه نخی با الیاف طبیعی به عنوان مصالح تسلیح کننده استفاده کرده و در سال 1966 ، نخستین ترانشه از خاک مسلح به ارتفاع پنج متر ساخته شد. در سال 1967 ، فنآوری خاک مسلح در هفت پروژه بزرگ از جمله یک دیوار نگهبان 23 متری در بزرگراه نیس با موفقیت بکار گرفته شد و پس از آن استفاده از خاک مسلح در اکثر کشورهای جهان و از جمله در ایالات متحده امریکا به سرعت معمول گردید.