نام پژوهشگر: حوریه مقدم
حوریه مقدم نصراله محبوبی صوفیانی
در این مطالعه اثرات تغذیهای مکمل آلوئهورا بر شاخصهای رشد، شاخصهای خونی، تحریک سیستم ایمنی غیراختصاصی، نرخ بازماندگی و واکنش به استرس حاد در بچهماهیان قزلآلای رنگین کمان مورد بررسی قرارگرفت. چهار جیره آزمایشی با سطوح مختلف مکمل آلوئهورا ( 0، 1/0، 25/0 و 5/0% به ترتیب برابر0، 1، 5/2 و 5 گرم آلوئهورا به ازای هر کیلو جیره) برای 6 هفته استفاده شد. در مجموع 300 ماهی (میانگین وزنی 01/0±20) با شرایط آزمایشگاه سازش داده شدند و سپس به صورت تصادفی در چهار گروه 25تایی با سه تکرار تقسیم شدند. هر گروه در تانک های فایبرگلاس 120 لیتری در سیستم نیمه مدار بسته برای 6 هفته نگهداری شدند. در پایان دوره آزمایش شاخصهای رشد، پارامترهای خونی (هماتوکریت، هموگلوبین، گبولهای قرمز، گلبولهای سفید، تعداد لنفوسیتها، منوسیتها، ائوزینوفیلها، بازوفیلها و نوتروفیلها)، فعالیت لیزوزیم ، پروتئین کل، پروتئینهای سرم (آلبومین و گلوبولین)، سطوح کورتیزول، گلوکز، یون سدیم و کلر و نرخ بقا اندازهگیری شدند. پس از آن 30 ماهی از هر تیماربه صورت تصادفی تحت استرس شوری (آب شیرین به ppt11) و درجه حرارت (12 به 20 درجه سانتیگراد) حاد قرارگرفتند. نمونه خون از ماهیان تحت استرس قرارگرفته در فواصل 1، 3، 6، 12 و24 ساعت پس از پایان استرس گرفتهشد. برای ارزیابی اثرات آلوئهورا بر واکنش استرس، کورتیزول، گلوکز، هماتوکریت، هموگلوبین، یون سدیم و کلر و فعالیت لیزوزیم اندازهگیری شد. ماهیان تغذیه شده با 1/0 و 25/0% آلوئهورا بیشترین وزن نهایی را داشتند(05/0>p)، در حالیکه افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی و رشد ویژه اختلاف معنیداری را در بین گروههای نشان ندادند. در تمامی جیرههای حاوی آلوئهورا شمار گلبولهای قرمز و سفید و میزان هماتوکریت و هموگلوبین را در قزلآلا افزایش نشاندادند(05/0>p). همچنین درصد ائوزینوفیلها به طور معنیداری در ماهیان تغذیه شده با 25/0% آلوئهورا در مقایسه با دیگر گروهها افزایش داشت(05/0>p). فعالیت لیزوزیم به طور معنیداری در سرم خون ماهیان تغذیه شده با 25/0% آلوئهورا بالاتر بود(05/0>p). ماهیان تغذیه شده با 5/0% آلوئهورا به طور معنیداری آلبومین بالاتری در سرم نسبت به دیگر گروهها داشتند(05/0>p). بیشینه نرخ بقا (100%) در تیمار 5/0 درصد آلوئهورا و متعاقب آن (6/98%) در تیمارهای 25/0 و 1/0 درصد آلوئهورا مشاهده گردید. کمینه نرخ بقا در تیمار فاقد آلوئهورا مشاهدهشد. بعد از استرس در ماهیان تغذیه شده با جیره آلوئهورا ، سطوح کورتیزول، گلوکز، هماتوکریت، هموگلوبین و فعالیت لیزوزیم به طور معنی داری تغییرات کمتری را نسبت به ماهیان فاقد آلوئهورا در جیره نشان دادند (05/0>p). بر طبق نتایج بدست آمده استنتاج میشود که افزودن آلوئهورا به جیره می تواند مقاومت علیه استرس حاد درجه حرارت و شوری، ایمنی غیراختصاصی و نرخ بقاء را در بچه ماهیان قزل آلا افزایش دهد. اما در ارتباط با اثرا آلوئهورا بر رشد و پیشنهاد دوز مناسب از آلوئهورا نیاز به بررسی بیشتر است. کلمات کلیدی: آلوئهورا، پارامترهای رشد، شاخصهای خونی، استرس حاد شوری و درجه حرارت، نرخ بازماندگی، قزلآلای رنگین کمان.