شکل گیری و پیروزی انقلاب اسلامی، ایران را کانون توجهات جهان اسلام قرار داد. این مهم به همراه موقعیت ژئواستراتژیک ج.ا.ا باعث شد که ایران به بازیگری تأثیرگذار بر مناسبات دو منطقه خاورمیانه عربی و جنوب غرب آسیا تبدیل شود. در این شرایط رویکرد ج.ا. ایران نسبت به سیاست های استعماری غرب از جمله آمریکا در منطقه باعث شد آمریکا و برخی از کشورهای غربی همراه با رویکردی تخاصمی مسائل مرتبط با ایران را منعکس نمایند. به گونه ای که ج.ا.ا در نظر مخاطب تهدیدی علیه صلح و امنیت منطقه و جهان معرفی گردد. در این راستا رصد و محوریابی جنگ روانی نظام سلطه علیه ج.ا.ا موید این موضوع است و راهبرد ایران هراسی مشتمل بر چند حوزه مختلف از جمله اتکاء دسترسی ایران به سلاح های هسته ای، حمایت از تروریسم، نقض حقوق بشر در ایران، القاء تهاجمی بودن فناوری های دفاعی ایران، دخالت ج.ا.ا در امور داخلی کشورها، اسلامی بودن نظام سیاسی در ایران، القاء مخالفت ایران با صلح و ثبات منطقه ای، مخدوش جلوه دادن ارکان و ماهیت نظام دینی و رویکرد تخاصمی نسبت به ایران متمرکز می باشد. در این میان یکی از قدرت های منطقه ای که نقش مهمی در پروسه ایران هراسی دارد عربستان سعودی است، کشوری که خود را پدر معنوی کشورهای اسلامی، عربی بخصوص سنی ها می داند و خود را رقیب ایران معرفی می کند. این رقابت ها با فراز و فرودهایی همراه بوده است و موجبات واگرایی این دو کشور از همدیگر گردیده است، مسئله خلیج فارس و تنگه هرمز همواره در دامن زدن به این رویکرد تقابلی عربستان، دارای اهمیت فراوانی بوده است. تلاش این تحقیق بر آن است که تأثیرات ایران هراسی را در تعاملات و روابط متقابل ج.ا.ا و عربستان سعودی با تأکید بر تنگه هرمز در بازه زمانی سالهای (2011-2005) بررسی نماید.