باروری به عنوان یکی از مولفه های جمعیتی از عوامل تأثیرگذار در روند توسعه در هر جامعه است. توسعه، خود نیز متقابلا بر فرزندآوری در جامعه اثر می گذارد. رویکردهای نظری گوناگونی درباره ی عوامل و تعیین کننده های باروری و تمایلات فرزندآوری زوج ها ارائه شده است. اتّخاذ یک رویکرد ترکیبی در پرداختن به این موضوع می تواند کمک موثّری در شناخت رفتار و تمایلات فرزندآوری زوج ها به دست دهد. بر اساس چارچوب نظری و مدل تحلیلی اتخاذ شده، سه متغیر وابسته ی رفتار باروری زنان، ایده آل های باروری و تمایلات فرزندآوری زوجین را داریم که متأثر از تعیین کننده های بلافصل باروری، مشخصه-های اقتصادی اجتماعی، عوامل جمعیتی و عوامل قومی فرهنگی می باشند. جمعیت آماری شامل کلیه ی خانوارهای معمولی ساکن در نقاط شهری و روستایی – نقاط روستایی دارای 30 خانوار و بیش تر – شهرستان روانسر و زنان 49 – 15 ساله ی حداقل یک بار ازدواج کرده ای است که در داخل خانوار شناسایی و مورد مصاحبه قرار گرفته است. حجم کل نمونه 372 نفر است. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه و از طریق مراجعه مستقیم به درب منازل صورت گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که رفتار باروری زنان در کوهورت های مختلف ازدواج متفاوت از هم می-باشد. کوهورت های قدیمی تر ازدواج، سطح باروری بالاتری نسبت به کوهورت اخیرتر دارند، با این حال در زمان بررسی شاهد همگرایی نگرش ها و افکار زنان در مورد تعداد مطلوب فرزندان وتمایلات فرزندآوری آنان هستیم. در مقایسه شمار فرزندان ایده آل زوجین وتمایلات فرزندآوری آنان نیز مشاهده شد که نگرش زنان و مردان بسیار به هم نزدیک شده و حتی در مناطق شهری و روستایی شاهد شکاف بین نگرش زنان ومردان نیستیم.