محدود بودن سطح جنگل های دنیا و تخریب شدید آن از یک طرف و افزایش روز افزون مصرف کاغذ و محصولات کاغذی هم گام با ازدیاد جمعیت و پیشرفت تکنولوژی از طرف دیگر، اهمیت بازیافت کاغذ در صنایع کاغذسازی را ضروری ساخته است. متاسفانه بازیافت کاغذ علی رغم مزیت های اقتصادی و زیست محیطی، به علت فرآیندهای متناوب تولید باعث کوتاه شدن الیاف خمیرکاغذ و ایجاد نرمه ها و ریزه الیاف می شود که این امر منجر به کاهش شدید کیفیت و ویژگی های مقاومتی خمیرکاغذ و هم چنین کاهش سرعت آب گیری خمیرکاغذ می شود. برای حل این مشکل می توان از تیمار آنزیمی به منظور حذف ریزه الیاف از خمیرهای کاغذ بازیافتی و بهبود قابلیت آب گیری خمیرکاغذ و در نهایت افزایش سرعت تولید ماشین کاغذ استفاده کرد و این امر به لحاظ اقتصادی بسیار حائز اهمیت می باشد. از طرف دیگر در فرآیند پالایش عمل لیفچه ای شدن الیاف عموما با برش الیاف و کوتاه شدن نسبی طول الیاف همراه است که در اکثر موارد به ویژه در ارتباط با خمیرکاغذ occ بسیار نامطلوب تلقی می گردد. لذا اهمیت بسیار بیشتر ریز لیفچه ای شدن الیاف بدون گذراندن پالایش های مکانیکی زیاد بر ما آشکار می گردد. چرا که با وجود چنین نقاط ضعفی، اگر تحت تاثیر پالایش زیاد، میزان ریزه الیاف هم خیلی زیاد شود، نتیجه عمل تولید یک خمیرکاغذ بسیار ضعیف و با خواص آب گیری نامطلوب خواهد بود. از این رو برای کاهش یا خنثی نمودن اثرات پالایش می توان از آنزیم ها به عنوان یک راهکار موثر استفاده نمود. آنزیم ها می توانند عمل پالایش را با ملایمت بیشتر و در عین حال با حفظ میانگین طول الیاف تامین کنند. پالایش آنزیمی می تواند مکمل پالایش مکانیکی به کار رود و این که ممکن است کاملاً جایگزین پالایش مکانیکی شود و این امر منجر به کاهش انرژی مصرفی پالایش می شود که در توجیه اقتصادی واحدهای تولیدی از ارزش زیادی برخوردار است. این تحقیق تاکنون در داخل کشور انجام نشده و هدف از آن هدایت صنایع به سمت استفاده از علم بیوتکنولوژی در نیل به این امر بوده که خود در بردارنده جنبه های زیست محیطی نیز می باشد. اهداف اصلی این تحقیق، تعیین شرایط بهینه تیمار پالایش آنزیمی خمیرکاغذ occ از نظر زمان تیمار و سطح آنزیم مصرفی و بررسی تاثیر استفاده از آنزیم در بهبود ویژگی های کیفی کاغذ حاصله و هم چنین ارزیابی درجه روانی خمیرکاغذ پس از اعمال این تیمار می باشد.