در این تحقیق ما عامل اندازه موسسات (سازمان به عنوان بزرگ و جامعه به عنوان کوچک) را معیار کیفیت حسابرسی قرار داه و بااستفاده از آزمونهای آماری رگرسیون لوجستیک و رگرسیون چند متغیره، دو فرضیه مطرح شده تحقیق را آزمون کردیم. آزمونها با استفاده از داده‏های واقعی تعداد 155 شرکت از شرکت‏های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طول سال‏های 1383 تا 1388 و با استفاده از نرم افزار spss و lisrel اجرا گردید. نتایج بررسی نشان می دهد که شرکتهایی که از فرصتهای سرمایه گذاری بالا برخوردارند تعهدات اختیاری بیشتری دارند و شرکتهایی که از کیفیت حسابرسی بالا برخوردارند از فرصتهای سرمایه-گذاری کمتری برخوردارند. می توان چنین نتیجه گیری کرد که شرکتهایی که از تعهدات اختیاری بیشتری برخوردارند و بیشتر در معرض دستکاری سود هستند، اغلب شرکتهایی هستند که از فرصتهای سرمایه گذاری بالایی برخوردارند و شرکتهایی که سازمان را به عنوان مسسقل انتخاب می کنند که انتخاب آن به عنوان حسابرس مستقل، معیار برخورداری از کیفیت بالای حسابرسی است، از فرصتهای سرمایه گذاری کمتری برخوردارند و در نتیجه دستکاری سود در آنها کمتر است. در کل می توان چنین نتیجه گیری کرد که شرکتهایی که از فرصتهای سرمایه گذاری کمتری برخوردارند و تعهدات اختیاری کمتری دارند و در نتیجه دستکاری سود در آنها کمتر است، اغلب سازمان را به عنوان حسابرس مستقل انتخاب می کنند. این نتایج گویای این است که هر چند مدیران شرکتهایی با فرصتهای سرمایه گذاری بالا احتمال می رود که تعهدات اختیاری را دستکاری کنند، اما با برخورداری از سطح بالای کیفیت حسابرسی و انتخاب سازمان به عنوان حسابرس مستقل، این احتمال کاهش می یابد.