ناهمواری سطوح، وقتی که ضخامت لایه کوچک تر از طول پویش آزاد میانگین شود، روی رسانندگی لایه های نازک اثر می گذارد. در این حالت الکترون ها از ناهمواری سطح اطلاع پیدا کرده، پراکنده شده و مقاومت اضافه ای ایجاد می کنند. مطالعه رسانش در این حالت، در محدوده ی مکانیک کوانتومی بوده و در چهار چوب تقریب بورن با توانی از ضخامت متناسب است. در این پایان نامه، با در نظر گرفتن سطوح ناهموار به عنوان یک فرکتال خود- متناسب، رابطه ی رسانندگی الکتریکی لایه ی نازک فلزی با دو مرز ناهموار بر حسب ضخامت آن نشان داده می شود. با استفاده ی معکوس از این تئوری، و اندازه گیری رسانندگی الکتریکی از روش های تجربی، می توان روشی ساده برای تخمین ضخامت لایه های نازک فلزی ارائه داد. و در نهایت، با عبور جریان متناوب از لایه نازک، به ظهور اثرات خازنی سطح ناهموار اشاره می شود.