از آنجا که شهر شیراز از نظر خطر زمین لرزه در یک منطقه با خطر نسبی زیاد قرار دارد، لذا شناخت عوامل لرزه ای منطقه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این آسیب پذیری برای هر یک از شریان های حیاتی آن شهر نیز مصداق دارد. چرا که سازه های بنیادی به طور عمده شامل شریانهای حیاتی میشوند که مردم خدمات زیادی را از این شریان ها دریافت می نمایند. یکی از انواع شریان های حیاتی سیستم شبکه خطوط لوله گاز است. یک سیستم شبکه خطوط لوله متشکل ازسازه های زیرزمینی و روزمینی به شکل زنجیره ای به هم پیوسته هستند و در منطقه وسیعی گسترده شده اند. بنابراین نسبت به سازه های با وسعت کم احتمال آسیب پذیری لرزه ای متفاوتی دارند. زلزله های ( michoac?n1985,loma prieta1989 ,northridge1994,kobe1995 and kocaeli1999) ثابت کرد که شریان های حیاتی و خطوط شبکه لوله آسیب پذیر بوده و خسارات و زیان های اقتصادی آنها بصورت درازمدت و کوتاه مدت قابل اهمیت می باشد. سیستم گازشهری شهر شیراز شامل خطوط لوله اصلی توزیع 250 ( با فشار متوسط )، خطوط لوله توزیع 60 پوند (با فشار ضعیف)، اتاق های فشار شکن (drs) و تأسیسات گازرسانی به منازل مانند علمک و شیرهای پیاده رو می باشد. در این تحقیق جهت تعیین میزان مقاومت تأسیسات ناحیه ای از سیستم گازرسانی شهر شیراز در مقابل زلزله، رفتار این شبکه تحت مودهای مختلف آسیب مورد ارزیابی قرار می گیرد. مودهای مختلف آسیب که تأسیسات شبکه گاز را تهدید می کند شامل اثرات ناشی از امواج زلزله، جابجائی گسل، نشست ناشی از روانگرایی و زمین لغزش می باشد. هم چنین حالات مختلف آسیب شامل آسیب عمده، آسیب متوسط و آسیب جزئی می باشد. در این تحقیق آسیب پذیری ناحیه ای از شبکه گاز شهری شیراز با استفاده از نمودارهای شکست و برپایه تئوری احتمالات (probabilistic) بدست آمده است. وضعیت لرزه زمین ساخت منطقه و تحلیل خطر پذیری لرزه ای ناحیه ی مورد مطالعه بصورت مفصل بررسی و پارامترهای جنبش زمین بدست آمده است. پس از شبکه بندی و پردازش اطلاعات ژئوتکنیکی و لرزه ای مورد نیاز در محیط برنامهarc gis آسیب پذیری لرزه ای لوله های 250 و 60 پوند، ایستگاه های tbs و لوله های علمک بدست آمد. نتایج بدست آمده از ناحیه ی مورد مطالعه حاکی از این است که بطور کلی لوله های 250پوند و ایستگاه هایtbs در حالت آسیب جزئی هستند و لوله های 60 پوند و لوله های علمک در حالت آسیب متوسط و عمده قرار دارند.