این مطالعه با هدف مقایسه ی اثربخشی دارودرمانی و ترکیب دارودرمانی و بیوفیدبک الکترومیوگرافی برعلائم نورولوژیکی، روانشناختی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیستونی کانونی مزمن انجام شد. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از بین بیمارانی که توسط متخصص مغزواعصاب تشخیص دیستونی کانونی مزمن دریافت کرده بودند، 30 نفر (20بیمار مبتلا به تورتیکولی و 10 بیمار مبتلا به بلفارواسپاسم) انتخاب شدند و سپس به شیوه تصادفی در 2 گروه با حجم مساوی (15 نفر) قرار گرفتند. گروه کنترل تحت درمان دارویی (تزریق بوتولینوم توکسین نوع a) قرار گرفتند و گروه آزمایش علاوه بر دریافت درمان دارویی در جلسات درمان با بیوفیدبک الکترومیوگرافی نیز شرکت کردند. پرسشنامه ی فان- مارسدن (ارزیابی علائم نورولوژیک دیستونی)، پرسشنامه sf-36 (ارزیابی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت) و پرسشنامه ی dass-42 (ارزیابی افسردگی، اضطراب و استرس) توسط هر دو گروه در سه مرحله ی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل شدند. نتیجه ی تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که ارائه ی مداخله ی بیوفیدبک الکترومیوگرافی منجر به کاهش معناداری در علائم نورولوژیک، افسردگی، اضطراب، استرس و ابعاد کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیستونی کانونی مزمن می شود.