چکیده امروزه توسعه ومباحث مربوط به آن با سطوح وساختارهای مختلف جوامع پیوند خورده است، به گونه ای که به مهمترین معیار شناخت وبررسی جوامع وکشورهای مختلف مبدل شده است، که دراین میان رفاه اجتماعی از مهمترین مقولات توسعه اجتماعی واقتصادی محسوب می شود که درطول سالیان اخیر توجه کلیه ی برنامه ریزان اجتماعی دراقصی نقاط جهان را به خود معطوف کرده است واین مقوله درکشور ما چند سالی است که مورد توجه برنامه ریزان اجتماعی قرارگرفته است. وبرای رسیدنبه توسعه مخصوصا توسعه اجتماعی برنامه های زیادی به صورت پنج ساله از سوی دولت وسازمان برنامه ریزی وبودجه طرح ریزی شده است، که به نظر نگارنده هرچند تلاشهایی صورت گرفته ولی به علت عدم نظارت کافی عملیاتی نشده یا کمتر عملیاتی شده اند، که تحقیق حاضر یک تحقیق اسنادی، تاریخی وتطبیقی است که شاخص های رفاه اجتماعی در دوبرنامه پنج ساله دوم وسوم توسعه رابا توجه به مستندات قانونی هر دوبرنامه وبانگاهی به لحاظ عملیاتی شدن این شاخص ها درشهرستان گیلان غرب را بررسی نموده است. دراین تحقیق بادیدی انتقادی برنامه های رفاهی مطرح شده دربرنامه های پنج ساله دوم وسوم توسعه در شهرستان گیلان غرب مورد بررسی وتحلیل قرار گرفته اند وبا توجه به نظریه آنومی مرتون تجزیه وتحلیل شده است تامیزان همنوایی میان اهداف ووسایل رفاهی سنجیده شود.آنچه که ازتحقیق حاضر استنتاج شده است این است که در هردو برنامه توسعه به مسائل رفاه اجتماعی توجه شده است و بیش از 65درصد این برنامه ها مخصوصا برنامه سوم درشهرستان گیلان غرب عملیاتی شده اند وتنها نکته جالب درکمتر عملیاتی شدن این برنامه ها به نظر نگارنده عدم نظارت کافی براجرای این برنامه ها در شهرستان گیلان غرب می باشد. واژگان کلیدی: رفاه اجتماعی، برنامه ریزی، شاخص، اشتغال وبیکاری، توسعه انسانی، توسعه