تدریس خصوصی تکمیلی به آموزش های خارج از تدریس رسمی اطلاق می شود که در آن معلم موضوعی معین را در قبال اخذ هزینه تدریس می کند. هدف اصلی پژوهش حاضر دست یابی به اطلاعات دقیق و بدون واسطه از نگرش والدین و دانش آموزان دوره متوسطه به تدریس خصوصی تکمیلی و رابطه آن با میزان هزینه هایی که خانواده ها برای آن صرف می کنند، می باشد. این پژوهش از دو بخش کیفی و کمی تشکیل شده است. در بخش کیفی از مصاحبه نیمه ساختار یافته به منظور بررسی نگرش والدین نسبت به ماهیت (هدف و کار آیی) تدریس خصوصی تکمیلی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق در بخش کمی شامل کلیه دبیرستان های شهر اهواز می باشد که از میان آن ها با استفاده از نمونه گیری خوشه ای، 370 دانش آموز انتخاب شدند و در بخش کیفی با استفاده از نمونه گیری هدفمند 15 نفر از والدین انتخاب شدند. نتایج به دست آمده از مصاحبه ها در تحلیل کیفی نشان می دهد که مولفه هایی مانند درس ندادن خوب معلم و نبودن اساتید مجرب، بهتر یاد گرفتن درس ها و یادگیری نکات آموزشی بیشتر و جدیدتر در کلاس های خصوصی تکمیلی جهت آمادگی در کنکور، آشنایی با روش های تست زنی، جمعیت زیاد کلاس های رسمی، نبودن وقت کافی برای تدریس برخی از دروس در مدارس و ... موجب گرایش دانش آموزان به کلاس های خصوصی تکمیلی می شوند و دلایلی مانند گران بودن کلاس های خصوصی تکمیلی موجب شده است تا دانش آموزان فقیر در این کلاس ها شرکت نکنند. نتایج در تحلیل کمی داده ها از طریق آزمون های آمار استنباطی کای 2 و ضریب کروسکال والیس نشان می دهد که دانش آموزان کیفیت پایین مدارس دولتی، عدم برآوردن نیاز آموزشی دانش آموزان برای امتحانات مدرسه و امتحان ورودی دانشگاه را مهم ترین عوامل گسترش پدیده تدریس خصوصی می دانند. بین تدریس مناسب موضوعات درسی توسط دبیران، کیفیت آموزشی مدارس رسمی و اصرار والدین، و گرایش به تدریس خصوصی تکمیلی رابطه وجود دارد اما بین نحوه برخورد دبیران با دانش آموزان و گرایش آن ها به تدریس خصوصی رابطه ای معنی داری وجود نداشت. بین وضعیت رفاهی خانواده ها و میزان بهره گیری از کلاس های خصوصی رابطه وجود دارد. واژگان کلیدی : نگرش والدین و دانش آموزان، تدریس خصوصی تکمیلی، آموزش سایه ای، کلاس های خصوصی تکمیلی