پارک های شهری یکی از مهمترین فضاهای عمومی شهر هستند که بستر تعاملات و مراودات اجتماعی شهروندان می باشند. این فضاهای شهری می بایست به نیازهای گروه های سنی، جنسی و اقشار مختلف، پاسخگو باشند. امروزه کیفیت محیطی فضاهای عمومی از اهمیت بالایی برخوردار است. عدم توجه به معیارهای کیفیت محیطی در پارک های شهری، منجر به کاهش سرزندگی آنها و عدم استفاده ی شهروندان می گردد. بنابراین ارزیابی کیفیت محیطی پارک های شهری با توجه به معیار رضایتمندی شهروندان امری ضروری می نماید. پارک گفتگو از جمله پارک های شهری تهران می باشد که تعداد زیادی از شهروندان را به خود جلب می نماید، لذا نظر به استقبال گسترده ی مردم از این پارک و همچنین در راستای ارتقای کیفیت محیطی آن، تحقیق حاضر با هدف سنجش کیفیت محیطی پارک گفتگو با توجه به رضایتمندی شهروندان شکل گرفت. پس از مطالعه ی متون نظری و شناخت عرصه ی پژوهش، شاخص های موثر بر کیفیت محیطی پارک گفتگو انتخاب گردیده و مدل نظری سنجش کیفیت که مدلی سلسله مراتبی می باشد تشکیل گردید. برای هرکدام از شاخص ها، چندین سوال در قالب پرسشنامه طراحی شده و در نهایت کیفیت محیطی پارک گفتگو در چهار سطح و یازده شاخص مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری مانند آزمونt تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چند متغیره و تحلیل واریانس یکطرفه و نرم افزار آماری spss استفاده گردید. نتایج به دست آمده از آزمونt تک نمونه ای نشان می دهد که کیفیت محیطی پارک گفتگو در حد متوسطی می-باشد. تحلیل رگرسیون نیز حاکی از آن است که از بین شاخص های سازنده ی کیفیت محیط، شاخص فرهنگی – اجتماعی رتبه ی اول، شاخص زیست محیطی رتبه ی دوم و شاخص کالبدی – عملکردی رتبه ی سوم را در تأثیرگذاری بر کیفیت محیطی پارک گفتگو به خود اختصاص داده اند. تحلیل واریانس یک طرفه نیز نشان می دهد که از بین ویژگی های فردی، تنها سطح تحصیلات و محل سکونت بر رضایتمندی شهروندان موثر می باشد