چکیده مقدمه: یکی از اجزاء ارتقا سلامت دهان آموزش سلامت دهان و دندان به افرادی است که با جامعه مورد نظر تعامل دارند و ارزیابی دوره ای آگاهی، نگرش و عملکرد آنان در زمینه سلامت دهان و دندان لازم است. هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان مراکز بهداشتی درمانی شهرستان نیشابور درباره سلامت دهان ودندان در سال 91-1390 بود. مواد و روش کار: این مطالعه بصورت توصیفی- مقطعی با حضور 134 نفر از کارکنان مراکز بهداشتی درمانی شهری و شهری-روستایی شهرستان نیشابور انجام گردید. پرسشنامه ای محقق ساخته در اختیار کارکنان قرار گرفت و شاخص بهداشت دهانی ساده شده به کمک معاینه تعیین شد. پس از تکمیل پرسشنامه ها و فرم های معاینه ، داده ها کد گذاری شده و با استفاده از نرم افزار آماری spss و تست های آماری آنالیز واریانس یک طرفه ، آزمون کای دو و t-test تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: به ترتیب 9.7%، 3% و 17.9 درصد از کارکنان آگاهی، نگرش و عملکرد خودگزارشی ضعیف در زمینه بهداشت دهان و دندان داشتند. ولی هیچکدام از آنها بر مبنای شاخص سلامتی دهان ساده شده، عملکرد عینی ضعیفی نداشتند. بین میزان آگاهی کارکنان مراکز بهداشتی درمانی نیشابور در زمینه سلامت دهان ودندان و سطح تحصیلات آنها ارتباط وجود داشت. همچنین بین نگرش ، سطح تحصیلات و سطح درآمد ارتباط معنی داری وجود داشت. در این مطالعه مشخص گردید با بالاتر رفتن سطح تحصیلات، نمره نگرش کارکنان نسبت به مسائل مرتبط با سلامت دهان و دندان افزایش یافت. ضمنا عملکرد خودگزارشی کارکنان در زمینه سلامت دهان و دندان با هیچکدام از متغیر های مطالعه رابطه ای معنی دار نداشت. عملکرد عینی تنها با سن ارتباط معنی داری نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر سطح آگاهی و نگرش کارکنان در زمینه بهداشت دهان و دندان بهتر از عملکرد آنها بود و می تواند نشان دهنده این مطلب باشد که عملکرد ضعیف کارکنان در زمینه بهداشت دهان و دندان ارتباطی به سطح آگاهی و نگرش آنها نداشته ولزوما ارتباط بین عملکرد ودانش ونگرش یک ارتباط خطی نیست و به نظر می رسد تنها توجه به آموزش مسائل مرتبط با سلامت دهان ودندان برای بهبود عملکرد کافی نیست و نیاز به مداخلات دیگری هم برای انجام رفتار سا لم وجود دارد. واژگان کلیدی: آگاهی _ نگرش _عملکرد عینی _ عملکرد خودگزارشی _ کارکنان مراکز بهداشتی درمانی _سلامت دهان و دندان