در این تحقیق 14 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه از نژاد راس به دو گروه شامل گروهی که تنها آب وگروهی که آسپیرین (400 میلی گرم به ازای هر لیتر در آب آشامیدنی) دریافت می-کردند،تقسیم شدند و مدت 21 روز در شرایط استاندارد پرورش یافتند. جوجه ها روزانه دو باراز لحاظ وجود یا عدم وجود علایم لنگش مورد بازدید قرار گرفتند.پس از پایان دوره، پرندگان کشتار و پس از اخذ نمونه خون، از نمونه های بافت استخوانی مقاطع بافت شناسی تهیه گردید. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که هیچ یک از جوجه ها در دو گروه کنترل و درمان، علامتی از لنگش را نشان ندادند. با وجود این، مشاهدات هیستوپاتولوژی استخوان های تیبیوتارس در گروه درمان اختلالات عروقی همراه با تغییرات دژنراتیو کندروسیت های صفحات رشد را نشان داد که به مینرالیزاسیون بالا و سریع استخوان نسبت داده شد. علاوه بر این، فعالیت آنزیم فسفاتاز قلیایی در گروه درمان به طور معناداری کاهش یافت که دلالت بر وجود دیسکندروپلازی دارد. مطالعه حاضر نشان داد که تجویز خوراکی آسپیرین با دوز 400 میلی گرم در هر لیتر آب آشامیدنی به مدت 21 روز باعث ایجاد تغییرات هیستوپاتولوژی در جوجه های گوشتی می گردد. لذا به نظر می-رسد که مهار پروستاگلاندین ها در جوجه های دریافت کننده آسپیرین عمدتاً به اختلال در تمایز طبیعی کندروسیت های صفحات رشد استخوان های تیبیوتارس منجر می شود.