مشاهداتی از قبیل پرتو های کیهانی با انرژی بیشتر از حد gzk و پرتوهای گامای با انرژی بیشتر از tev در فیزیک استاندارد قابل توجیه نیستند . برای توجیه این پدیده ها برخی به تغییر قوانین بنیادین طبیعت روی آورده اند که یک نمونه ، تغییر رابطه پاشندگی است . این تغییر به نقض ناوردایی لورنتس می انجامد . در این پایان نامه تحلیلی بر آستانه برهم کنش ها و ارتباط آن با تغییر رابطه پاشندگی انجام داده و به مطالعه فرآیند هایی چون تابش چرنکوف خلأ ، واپاشی فوتون و نابودی فوتون می پردازیم . با استفاده از داده های پرتو های کیهانی بسیار پر انرژی و پرتو های گاما حدود پارامتر های کنترل کننده نقض لورنتس را تعیین می کنیم .