هدف از این پژوهش بررسی رابطه میان متغیر های انگیزشی و عاطفی و اضطراب رایانه و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه های تهران است که برای انجام این پژوهش و بررسی روابط بین متغیرها از روش تحلیل مسیر استفاده شد. برای نمونه گیری از روش های خوشه ای و چند مرحله ای استفاده شده است که در نهایت تعداد 300 دانشجو برای این پژوهش انتخاب شدند.از این تعداد نمونه فقط 263 پرسشنامه(115 دختر و 148 پسر) قابل بررسی بود..نتایج تحلیل مسیر نشان داد که مدل اولیه در نمونه مورد نظر برازش نداشت ولی با تغییراتی در مسیرهای بین متغیرها مدل برازش خوبی را نشان داد.تحلیل ها نشان داد که نگرش نسبت به رایانه با خود کارآمدی رایانه رابطه ای غیر مستقیم دارد.هم چنین متغیر ارزش تکلیف با پیشرفت تحصیلی رابطه معنادار و مستقیم دارد.و غیر از متغیر ارزش تکلیف،بقیه متغیرها در مدل با متغیر پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری را نشان ندادند.