برای ایجاد یک توسعه پایدار و همه جانبه و همچنین جایگزینی منابع جدید کسب درآمد به جای منابع نفتی، نیازمند استفاده از تمامی امکانات و قابلیت ها می باشیم. در این راستا توسعه صنعت گردشگری که اقتصاددانان آن را سومین پدیده اقتصادی پویا و رو به رشد پس از صنعت نفت و خودروسازی می دانند، به عنوان نیاز اساسی کشور مطرح می شود. یکی از شاخه های طبیعت گردی در میان گردشگران علاقمند به طبیعت، ژئوتوریسم می باشد. شهرستان آذرشهر به عنوان یکی از شهرستان های استان آذربایجان شرقی با برخورداری از پتانسیل های بالقوه طبیعی و تاریخی از نقاط مستعد کشور برای برنامه ریزی بر پایه مطالعات ژئوتوریسم است. هدف از این پژوهش بررسی قابلیت ها و تنگناهای توسعه صنعت ژئوتوریسم در این منطقه می باشد که در قالب مدل مدیریت استراتژی swot بدان پرداخته ایم و در نهایت با در نظر گرفتن عوامل تاثیر گذار در منطقه چهار گروه – نقاط ضعف، قوت، فرصت ها و تهدید ها- راهبرد هایی هم سو با توسعه پایدار گردشگری در این منطقه ارائه گردیده و نتایجی که حاصل نمودیم حاکی از ان است که توانایی تولید سنگ تراورتن در سطح جهانی با میانگین وزنی 45/4 از مهم ترین نقاط قوت، ناشناخته ماندن بسیاری از جاذبه های گردشگری شهرستان برای گردشگران داخلی با میانگین وزنی 32/4 به عنوان نقطه ضعف، امکانات خدماتی و توریستی با میانگین وزنی 34/4 فرصت منطقه و ازدیاد تخلفات اجتماعی با میانگین وزنی 45/4 به عنوان تهدید اصلی منطقه آذرشهر معرفی شده است. با ترکیب عوامل داخلی و خارجی استراتژیst (راهبرد تنوع) مهم ترین استراتژی این منطقه محسوب می شود.