بحث ترجمه، از جمله مباحثی است که از گذشته مورد توجه ویژه محققین بوده است. به این دلیل که انسان در علوم مختلف، از رجوع به آثار دیگران بی نیاز نمی باشد. و از طرفی هم، خیلی از این آثار، به زبانی غیر از زبان محقق نگاشته شده و شخص، ناگزیر از ترجمه این آثار می باشد. علم فقه نیز از علومی است که علاوه بر اینکه از این امر مستثنی نبوده، بلکه می توان گفت: ارزشمندترین آثار موجود در آن به زبان عربی می باشد. آثاری که علما از قدیم تا کنون با تلاش بی وقفه و جستجو در منابع فقه اسلام، موفق به نگارش آن شده اند و علم فقه نیز پویایی و نشاط کنونی خود را مرهون همین تلاش علماست. یکی از ارزشمندترین آثار موجود در فقه شیعه، کتاب جواهرالکلام مرحوم شیخ محمد حسن نجفی می باشد که به دلیل جامعیت، شمول آرای سایر علما، تفصیل در ارائه مطالب و...، جزء برترین آثار موجود در فقه است که محقق با رجوع به آن، از دیگر آثار بی نیاز می باشد. اما علیرغم این مسائل، هیچ تلاشی در جهت ترجمه و تسهیل در رجوع به آن صورت نگرفته است. در تحقیق پیش رو، با روش توصیفی و با ابزار کتابخانه، سعی شده که بخشی از این اثر، با عنوان کتاب الهبات، به زبان فارسی ترجمه شود. و در پایان هر بحث نیز، نظریات تعدادی از فقها، تحت عنوان تحقیق بیان شده است. هبات، جمع هبه است و هبه به معنای بخشش مجانی مال، به عنوان یکی از اسباب رایج تملیک مال محسوب می شود.