بررسی رابطه بین رونق بازار سهام و نوسانات بازده را با داده های بازده سهام و لگاریتم حجم مربوط به تاریخ 28 آذر ماه سال 1383 شمسی لغایت 28 آذر ماه سال 1390 هجری شمسی انجام داده ایم. داده ها نشان می دهد که بازده سهام و حجم معاملاتی نرمال نبوده و متقارن می باشند و دارای دمب کشیده و متقارن می باشند. این داده ها مانا بوده و در داد های حجم معاملاتی روند زمانی و خود همبستگی و ناهمسانی واریانس مشاهده شده که در سه مرحله وارد مدل خانواده garch بازده شد و بنابر تحقیق ژیاگونگ و همکارش پس از زدودن هر سه روند زمانی و خودهمبستگی و ناهمسانی واریانس اثرات arch بازده ازبین برود که در داده های بازده این موضوع مشاهده نشده که دلیل بر این است که بازار بورس اوراق بهادار تهران بازار کامل نبوده که به دیلی عدم گردش آزاد اطلاعات می باشد. در ضمن همبستگی مثبت بین نوسانات بازده و حجم معاملاتی تایید می شود و پس از ورود حجم معاملاتی غیر منتظره و حجم معاملاتی آزاد- پردوام این مورد شدید تر خود رانشان داده است. بنا بر مدلهای garch نامتقارن نشان داده شد که اثرات نامتقارن شوک های مثبت و منفی مشاهده شد که اثرات شوک های مثبت بیش از شوک های منفی بوده است. رابطه علی بین بازده و حجم معاملاتی تایید نمی شود تنها وابستگی حجم به مجذور بازده تایید می شود. در نتیجه توضیح دهندگی رونق بازار و بازده سهام و نوسانات بازده بسیار کم می باشد و پیشنهاد می- شود که با استفاده از قوانینی دسترسی کارگزاران و سرمایه گزاران بازار سهام به اطلاعات همگانی تر شود و تا حد امکان به بازار کامل شبیه تر شود.

کشش عمیق یکی از مهمترین فرآیندهای شکل‎دهی ورق است که به طور وسیعی در تغییر شکل ورقهای فلزی و تبدیل آن به قطعات توخالی به کار می‎رود. این فرآیند نخستین بار در اوایل قرن هیجدهم تجربه شده است. در فرآیند کشش عمیق سنتی محیط شکل‎پذیری به صورت صلب می‎باشد. این فرآیند اگر چه که برای تولید قطعات با استحکام بالا و وزن کم مناسب می‎باشد ولی در تولید بعضی قطعات با شیب منفی و فرم‎های پیچیده استفاده از این روش غیر‎ممکن می‎باشد که می توان از روش هیدروفرمینگ استفاده کرد. در این فرآیند محیط شکل‎پذیری به صورت سیال می‎باشد، فرآیند هیدروفرمینگ اگرچه که دارای مزایایی چون بهبود شکل‎پذیری، قابلیت شکل‎دهی قطعات پیچیده، کیفیت سطحی خوب و دقت ابعادی بالا می‎باشد ولی معایبی همچون مشکل آب‎‎بندی و هزینه بالا دارد. برای رفع مشکلات فوق روش جدید فرم‎دهی ساچمه که برای فرم‎دهی ورقهای فلزی قابل استفاده است، پیشنهاد می‎گردد. در این روش اگر چه که محیط شکل دهی به صورت جامد بوده ولی بدلیل گسسته‎بودن، کاملا انعطاف پذیر می باشد، و در آن ساچمه بعنوان محیط شکل دهنده، نیرو را از سنبه به ورق منتقل می کند. از مزایای فرآیند فرم‎دهی ساچمه-ای میتوان به ساده بودن فرآیند، ارزان‎بودن و امکان ساخت قطعات با شیب منفی اشاره کرد. در این تحقیق از فرآیند جدیدی به نام فرآیند کشش عمیق ساچمه ای استفاده شده و امکان سنجی این فرآیند و ساخت قطعات و پارامترهای موثر بر آن مورد بررسی قرار گرفته و با فرآیند کشش عمیق سنتی مورد مقایسه قرار می‎گیرد. از جمله این پارامترها می‎توان به بررسی توزیع ضخامت و نیروی فرم‎دهی با استفاده از نتایج تجربی و عددی و همچنین بررسی برخی از پارامترها مانند اصطکاک و شعاع ماتریس و ... با استفاده از نتایج عددی در هر دو فرآیند کشش عمیق و ساچمه ای اشاره کرد. در این تحقیق ورقهایی از جنسal1050 و al1050 آنیل شده و st14با ضخامت 1 میلیمتر مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که نیروی مورد نیاز برای فرآیند کشش عمیق ساچمه ای بیشتر از فرآیند کشش عمیق سنتی است. همچنین نمونه شکل داده شده توسط فرآیند کشش عمیق از توزیع ضخامت یکنواخت و مناسب‎تری نسبت به نمونه کشش عمیق ساچمه‎ای برخوردار است ولی حداکثر نازک شدگی در قطعات مربوط به فرآیند ساچمه‎ای کمتر از فرآیند کشش عمیق سنتی می‎باشد. تطابق قابل قبولی بین نتایج حاصل از شبیه‎سازی و نتایج تجربی دیده می شود. همچنین ملاحظه گردید که با استفاده از فرآیند کشش عمیق ساچمه ای می توان به قطعاتی با شیب منفی دست پیدا کرد که تولید این نوع قطعه توسط فرآیند کشش عمیق سنتی امکان پذیر نمی‎باشد.