هدف از پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین عوامل ترکیب بدنی با برخی از متغیرهای فیزیولوژیکی و عملکردی دانش آموزان پسر 14 تا 17 سال شهر اردبیل بود. به همین منظور 238 دانش آموز به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و میانگین سن، وزن و قد به ترتیب 05/1 62/15 سال، وزن 3/15 58/60 کیلوگرم و 94/9 21/168 سانتی متر بود. شاخص های آمادگی جسمانی و آنتروپومتریکی شامل vo2max (پله کوئین)، فشار خون سیستولی (sbp) و دیاستولی (dbp) (فشار سنج دیجیتالی)، توان بی هوازی (پرش عمودی سارجنت)، انعطاف پذیری (نشستن و رساندن دستها)، چابکی (ایلی نویز)، سرعت (30 متر)، شاخص توده بدن (bmi)، توده بدون چربی (lbm)، نسبت دور کمر به لگن (whr) و درصد چربی بدن (bf%) بود که در همه آزمودنی ها اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد و حداقل سطح معنی داری برای این تحقیق 05/0 p تعیین شد. نتایج نشان داد که بین vo2max با %bf , whr, bmi رابطه ی معکوس معنی داری وجود دارد (001/0 p) در حالیکه بین vo2max و lbm رابطه ی معنی دار وجود نداشت (05/0 p). بین توان بی هوازی با whr, lbm, bmi و bf% ارتباط مثبت معنی داری مشاهده شد.(001/0 p). بین انعطاف پذیری و %bf, whr, bmi ارتباط معنی داری مشاهده نشد (05/0 p) در حالیکه با lbm معنا دار بود (01/0 p). بین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک با lbm, bmi و %bf ارتباط مثبت معناداری وجود داشت (01/0 p ) و با whr معنی دار نبود (05/0 p). بین سرعت و چابکی با lbm رابطه ی معکوس و معنی داری وجود دارد (05/0 p) و با whr و %bf رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (001/0 p). رابطه ی بین سرعت و bmi معنادار نیست (05/0 p) در حالیکه بین چابکی و bmi رابطه معنی داری وجود دارد (01/0 p). نتیجه گیری: اطلاعات بدست آمده از این مطالعه بر ضرورت شناسایی دانش آموزان دارای مشکلات اضافه وزن، و پیشگیری و مداخله زود هنگام برای بهبود آمادگی هوازی و آمادگی جسمانی در دانش آموزان و پیشگیری از افزایش چاقی کودکی و نوجوانی تأکید می کند. واژگان کلیدی: ترکیب بدنی، توان بی هوازی، متغیرهای فیزیولوژیکی، متغیرهای عملکردی، دانش آموز.