تحقیق حاضر در پاییز سال 1389 به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین (مس، سرب، روی) در بافت عضلانی ماهی پوزانک (alosa caspia ) در ساحل بابلسر انجام گرفت. اهداف مورد نظر، مقایسه نتایج غلظت با گونه های دیگرماهیان دریای خزر و سایر مناطق و همچنین مقایسه با استانداردهای جهانی who)و nhmrcوuk و... (جهت حصول اطمینان از بلامانع بودن مصرف انسانی بود. در این راستا نیز، برآورد ریسک خطر مصرف این گونه از ماهیان برای افراد خردسال و بزرگسال محاسبه گردید. بدین منظور بافت عضلانی 40 نمونه تصادفی ماهی پوزانوک صید شده تفکیک گردید. ابتدا پس از بیومتری بافت عضلانی توسط تیغ اسکالپل جدا و نمونه را خشک کرده و بطریق هضم اسیدی نمونه آماده سازی شده توسط دستگاه جذب اتمی غلظت فلزات اندازه گیری گردید. نتایج غلظت فلزات سنگین (0.012<),pb(4/0 ) ,zn (013/0) cu بر حسب میکروگرم بر گرم وزن خشک (ppm dw) اندازه گیری گردید. و نتایج با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید. از ضرائب همبستگی پیرسون (pearson) به منظور بررسی روابط میان میزان تجمع فلزات در بافت عضله و برخی پارامترهای بیومتریک ماهی ها (وزن، طول کلی و طول فورک) استفاده شد. همچنین آزمون (t) paired-samples test بین دوجنس نر و ماده از دیدگاه تجمع فلزات در بافت عضله مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه مقادیر بدست آمده با استاندارد سازمان بهداشت جهانی نشان داد که مقدار فلزات سنگین سرب، روی و مس ازحد مجاز سازمان بهداشت جهانی کمترمی باشد. با محاسبه thq نسبت دوز تعیین شده آلاینده به سطح دوز مرجع نسبت کمتر از 1 را برای فلزات (سرب، مس و روی )در افراد بزرگسال و خردسال نشان داده است. بنابر این مصرف ماهی پوزانوک دریای خزر خطری برای سلامت افراد ندارد.