مقدمه و هدف: چین های الاستومریک به طور معمول در ارتودنسی استفاده می شوند تا حرکات دندانی را تسهیل کنند.افت نیرو در این مواد پلی اورتان بسیار زیاد بوده و یک مشکل کلینیکی محسوب می شود. افت نیروی سریع در فاصله ی ویزیت بیماران منجر به حرکت دندانی ناکافی و نیاز به افزایش تعداد جلسات ملاقات جهت فعال کردن مجدد آن ها دارد. یکی از فاکتورهای قابل کنترل موثر بر نیروی چین ها ، استفاده از دهانشویه ها است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات سه دهانشویه ی مختلف بر میزان اضمحلال نیروی چین های ارتودنسی بود . مواد و روش کار: در این مطالعه ی آزمایشگاهی مقطعی- تحلیلی 126 تکه چین الاستومریک از شرکت dentarum با دو شکل لینک short و closed به 8 گروه شامل دو گروه کنترل و 6 گروه آزمایش تقسیم شدند. چین ها پس از پره استرچینگ تا 100% طول اولیه ، در فاصله ی 25 میلی متری بین پین های jig نصب شدند و در بزاق مصنوعی (گروه کنترل) و دهانشویه های پرسیکا ، کلرهگزیدین 2/0% ، سدیم فلوراید 05/0% غوطه ور شدند. 10 سیکل ترموسایکلینگ بین دمای 55-5 درجه در طول دوره ی آزمایش هر روز انجام شد. نیرو ها ی اولیه در حدود 200 گرم تنظیم شدند ، در نتیجه چین های short دارای 5 فیلامنت و چین های closed دارای 7 فیلامنت بودند. نیروی چین ها بوسیله نیروسنج lutron در زمان های صفر ، 24 ساعت ، یک ، دو ، سه و چهار هفته برای همه ی گروه ها ثبت شد. نتایج مقایسه ی میزان افت نیرو در بین زمان های مختلف و بین دهانشویه های مختلف توسط تست آماری one-way anova (post hoc, tukey) انجام شد. نتایج: اختلافات قابل توجه آماری در افت نیروی اولیه ی چین ها در تمام مقاطع زمانی با هم ، در تمام گروه ها مشاهده شد( p<0.05). حدود 20% از افت نیرو طی 24 ساعت اول رخ داد و تا چهار هفته میزان افت نیرو روند تدریجی و ثابتی داشت . دهانشویه ی پرسیکا دارای پایین‏ترین درصد افت نیرو و دهانشویه ی کلرهگزیدین دارای بالاترین درصد افت نیرو پس از چهار هفته بود. این دو دهانشویه با یکدیگر در تمام مقاطع زمانی اختلاف قابل توجه آماری داشتند (p<0.05). نتیجه گیری: در دوره ی کاربرد چین های الاستومریک در روند درمان بیماران ارتودنسی، از دهانشویه ی کلرهگزیدین استفاده نشود و به جای آن ، پرسیکا جهت کنترل بهداشت توصیه گردد.