چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه توانمند سازی و کارآفرینی با اثر بخشی می باشد. بدین منظور 165 نفر از جامعه 312 نفری کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان هرمزگان به شیوه ی طبقه بندی نسبتی انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از سه پرسشنامه توانمند سازی اسپریتزر(1995)، کارآفرینی پارسونز(1998) و اثربخشی پارسونز(1998)، جمع آوری شد، که اعتبار آنها از طریق محاسبه ی ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 79/0، 83/0 و 85/0، تعیین گردید. داده های جمع آوری شده از طریق آزمون های همبستگی، رگرسیون چند متغیره و تی تست گروه های مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین کلیه ابعاد توانمند سازی با اثر بخشی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد، بین بعد قوانین دست و پا گیر از ابعاد کارآفرینی و اثر بخشی رابطه منفی و معنادار داری وجود دارد، و بین سایر ابعاد کارآفرینی با اثربخشی مثبت و معنادار وجود دارد.. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد توانمند سازی و کارآفرینی قدرت پیش بینی مثبت و معناداری برای اثر بخشی دارند. .