این پژوهش به بررسی و مطالعه وضعیت عرفی شدن دانشجویان و عوامل موثر بر آن می پردازد. هدف این پژوهش نشان دادن وضعیت پدیده عرفی شدن در میان دانشجویان و چگونگی تأثیرگذاری برخی عوامل بر جهات و مولفه های مختلف آن است. ضرورت این پژوهش ناظر بر اهمیت و جایگاه والای دین در حیات اجتماعی است و بدیهی است که هر نوع عامل تأثیرگذار در این باره باید مدنظر برنامه ریزان و سیاست گذاران کشور قرارگیرد، لذا از نتایج این تحقیق می توان در جهت بهبود نحوه اجرای برنامه های فرهنگی کشور استفاده کرد. روش تحقیق در این پژوهش از نوع پیمایش و تکنیک جمع آوری داده ها پرسشنامه است. جامعه آماری این مطالعه، دانشجویان دانشگاه تبریز هستند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب، 347 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد ه اند. نتایج مربوط به میانگین ابعاد عرفی شدن بیانگر آن است که میزان عرفی شدنِ بینشی دانشجویان در حد پایین ارزیابی می شود. میزان عرفی شدن رفتاری و مدارای دینی متوسط به بالا است و عرفی شدن در ابعاد گزینش گری و اهمیت نهادهای دینی در حد متوسط است. نتایج پژوهش نشان می دهند که میان عرفی شدن و مولفه های آن با برخی متغیرها همچون قومیت، جنسیت و دانشکده محل تحصیل رابطه معناداری وجود دارد، اما میان عرفی شدن با خاستگاه اجتماعی و مذهب رابطه معناداری یافت نشد. علاوه بر این، نتایج پژوهش همچنین نشان داد که میزان عرفی شدن پسران بیش از دختران و همچنین در دانشکده های علوم طبیعی و فنی مهندسی بیشتر از سایر دانشکده هاست.