در پی بررسی ها و تحقیقات اولیه پیرامون پل صفوی بیستون مشخص شد که ساختار اولیه پل مربوط به دوره ساسانی بوده، که به دلایل نامشخصی تا مرحله سنگی نیمه کاره رها شده است. پس از ورود اسلام و در زمان حکمرانی حسنویه (حاکمان محلی غرب ایران پس از ورود اسلام به ایران) این پل کامل می گردد، پس از آن این پل در دوره های مختلف موارد بازسازی و مرمت قرار می گیرد که آثار برخی از این مرمت ها، مربوط به دوره های ایلخانی، صفوی و پهلوی هنوز بعد از گذشت سالها و قرن ها در پوسته و طاق های پل مشهود است. این مرمت و معماری های متنوع با تاریخ های گوناگون که حاکی از قدمت و اصالت این پل تاریخی است و با تمامی آسیب ها و مشکلات ظاهری، مسیر طرح و راهکارهای مرمتی را مشخص می کند. پل بیستون گویای ساختاریست که بر پایه احترام به معماری گذشتگان و نیاکان بنیان شده، لذا باید این روال همچنان حفظ و پاسداری گردد، مضاف بر آنکه این ساختار نمایشگاهی است از مرمت و معماری پیش از هزار و پانصد سال، با روش ها و تکنیک های گوناگون که بسیار گرانبهاست، بهایی که حاکی از تاریخ، فرهنگ، گذشته و توجه نیاکان ما به معماری گذشتگانشان و احترام و ایمان ایشان به هنر و توانایی پدرانشان بوده است.