چکیده همانطورکه میدانیم سرمایه گذاری به تعویق انداختن مصرف فعلی برای دستیابی به امکان مصرف بیش تر در آینده می باشد. اصولا واسطه های مالی برای کاهش ریسک سرمایه گذاری خود، در سهام شرکت های مختلف سرمایه گذاری می کنند. این نوع سرمایه گذاری را «مجموعه اوراق بهادار یا پرتفوی» می نامند. در فرا گرد مدیریت سرمایه گذاری، ارزیابی عملکرد پرتفوی سرمایه گذاری ها، مرحله پایانی است، اما از آن می توان به مثابه یک سازوکار بازخوردی و کنترلی، به منظور اثر بخش تر کردن فراگرد مدیریت سرمایه گذاری استفاده کرد. در این تحقیق برآنیم که به بررسی و ارزیابی عملکرد پرتفوی شرکت های سرمایه گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، با استفاده از مدل های تحلیل پوششی داده ها و شاخصهای شارپ، جنسون و ترینر بپردازیم. روش تحقیق مورد استفاده در این مطالعه از نوع روش تحقیق میدانی (در زمینه جمع آوری اطلاعاتی که در صورتهای مالی شرکتها منعکس نمی گردد) و کتابخانه ای (در زمینه مطالعه اسناد مالی شرکتها) می باشد. ضمناً نوع داده های مورد استفاده در این تحقیق از نوع کمی و نتایج آن کاربردی می باشد. همچنین روش تجزیه و تحلیل اطلاعات در این تحقیق، روش همبستگی می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده از این تحقیق ، بین رتبه بندی شرکت های سرمایه گذاری بر اساس مدل dea ونسبت شارپ و جنسون رابطه خطی منفی ضعیف به ترتیب با ضریب (-.139) و(-.098) وجود دارد که از دلالت بر وجود رابطه برخوردار نیست. از سوی دیگر با 99% اطمینان می توان گفت که بین رتبه بندی شرکت های سرمایه گذاری بر اساس مدل dea ونسبت ترینر رابطه مثبت خطی با ضریب (.578) وجود دارد. واژگان کلیدی ارزیابی عملکرد پرتفوی، تحلیل پوششی داده ها، شاخص شارپ، شاخص ترینر، شاخص جنسون.