باتوجه به اینکه استانداردهای حسابرسی درایران به طور کامل ترجمه استانداردهای بین المللی حسابرسی می باشند و همچنین عدم تطبیق کامل آن بافضای تجاری کشور ما به این دلیل که قوانین هر کشور به طور کامل با فضای تجاری کشور دیگر تطابق ندارد همچنین عدم آماده بودن فرهنگ حسابرسی ، عدم توجه به ماهیت وجودی حسابرسی، مشکلات و چالش های دیگر ، بین سطح تئوری با دیدگاه حسابرسان مستقل در اجرای کامل استانداردهای حسابرسی شکاف ایجاد گردیده است. از این رو تدبیر و اندیشه در جهت ریشه یابی و کاهش اختلاف بین سطح تئوری با دیدگاه حسابرسان مستقل و ارائه راهکارهایی برای اجرای دقیق تر استانداردهای حسابرسی در جهت بالاتر رفتن کیفیت حسابرسی در موسسات حسابرسی الزامی به نظر می رسد از جمله استاندارد 57 حسابرسی (تداوم فعالیت) را می توان نام برد که موضوع این تحقیق قرار گرفته عموما تداوم فعالیت به این مفهوم می باشد که واحد مورد رسیدگی در آینده قابل پیش بینی معمولا دوره ای تا یک سال پس از پایان دوره مالی همچنان ادامه می یابد.یعنی در تهیه و ارائه صورت های مالی، هیچ قصد یا الزامی به انحلال واحد تجاری یا کاهش قابل توجه در حجم عملیات واحد تجاری فرض نمی شود. در این تحقیق با بررسی 6 معیار اصلی موثر بر تداوم فعالیت که از استاندارد 57 حسابرسی استخراج گردید شامل: نامساعد بودن نسبت های مالی اصلی، فزونی کل بدهی ها بر کل دارایی ها، ناتوانی در پرداخت به هنگام حساب های پرداختنی، فزونی جریان های خروجی بر جریان های ورودی وجوه نقد حاصل از عملیات، زیان های عمده عملیات، در قالب 6 فرضیه تناقض تداوم فعالیت (استاندارد حسابرسی 57) در تئوری با دیدگاه حسابرسان مستقل مورد آزمون قرار گرفت. هر فرضیه با چند سوال از طریق پرسشنامه به طیف لی کرت آزمون شد و در نهایت پرسشنامه ها پس از جمع آوری با آزمون خی دو که یک آزمون ناپارامتریک است به وسیله ی نرم افزار spss آزمون شد تمامی فرضیه های مدنظر در ارتباط با بررسی رابطه بین عوامل موثر بر تداوم فعالیت در این پژوهش رد نشده و مورد قبول می باشد. و در نهایت می توان نتیجه گرفت بین استاندارد 57 حسابرسی(تداوم فعالیت) درتئوری با دیدگاه حسابرسان مستقل تناقضی وجود ندارد.