پژوهش پیش رو به بررسی تحلیل آماری و انتقادی دو هفته نامه ی هنر های تجسمی تندیس پرداخته است .پژوهش به صورت کتابخانه ای و روش انتقادی بوده و از روش تحلیل محتوای توصیفی در بررسی نشریات استفاده شده است .هدف پژوهنده بررسی نوع نقد ها و ترجمه هاو مباحث تاریخی و تئوریک مطرح شده ، بررسی سبک ارائه ی مطالب در نشریه،بررسی کارکرد مطالب نشریه ،بررسی منابع مورد استفاده در مقالات از لحاظ کمی و کیفی می باشد. همچنین پژوهش شامل بررسی توصیفی مطالب نشریه که شامل تمام گزاره های خبری نشریه است می باشد.پژوهنده نشریه را تا شماره ی 200 به چهار دوره تقسیم کرده است وبا مقایسه ی آماری و انتقادی بین دوره های مختلف نشریه به بررسی تغییر رویکرد های نشریه در مسائل مختلفی چون نقاشی ، عکاسی ،گرافیک ، پژوهش هنر و هنر های نوین و رسانه های جدید پرداخته است.نتایج آماری به دست آمده نشان دهنده ی تمرکز نشریه بر نسل اول نقاشی نو گرای ایران در مقایسه با نسل متاخر میباشد.در زمینه های مختلف مطرح شده نیز جنبه ی مقایسه ای در 4دوره ی نشریه مورد توجه بوده است که نشان دهنده ی رویکرد غالب «آگاهی دهنده گی» در زمینه ی کارکرد مطالب ، «نقد توصیفی» در زمینه ی نوع نقد ، «مقاله» در زمینه ی سبک ارائه ی مطالب ، «تالیفی از مطالب ارسالی» در زمینه ی منبع مطالب و «انتقادی» در زمینه ی نوع مطالب بوده است همچنین در زمینه ی مقالات غیر تالیفی گرایش نشریه به ترجمه ی مستقیم بوده است در مقایسه با تالیف و ترجمه ی همزمان .

ابن سینا از جنب? معرفتی، انسان را عامل ادراک می داند که با نفس ناطقه یا عقل جزئی خویش با طیّ مراحل تعقّل، به مرتب? اتصال با عقل فعّال می رسد و از صور معقول? افاضه شده از سوی عقل فعّال، بهره¬مند می گردد. چگونگی افاض? صور عقلی از جانب عقل فعّال و استفاض? آن از سوی نفوس بشری و کیفیّت ارتباط انسان با عالم ملکوت و عقول مجرّده، از دغدغه¬های ذهنی فیلسوفان الهی بوده است. پیش از ابن سینا، ارسطو بر اساس مبانی فلسفی خود از جمله قاعد? علیّت، به وجود عقل فعّال به عنوان فعلیّت دهند? عقل بالقوه و ایجاد کنند? صور معقوله رسید، اما به سبب ابهام در ماهیّت و جایگاه عقل فعّال و چگونگی فعلیّت بخشی آن به عقل بالقوه، ابهامات زیادی را برای فلاسف? پس از خود، به میراث گذاشت. تلاش¬های فلاسف? پس از ارسطو در زدودن ابهامات، به اختلاف آراء منجرّ گردید. ابن سینا در تأمّلات خویش، در صدد حلّ مسأله به نحو کلّی بود، به طوری که بتواند مشکل حاصل شده را چنان حلّ کند که در مورد هم? انسان¬ها حتّی پیامبران و وحی الهی نازل بر آنان نیز قابل تبیین باشد.بنابراین، وی به سراغ نفس انسانی رفت و با ابداع اصل تمایز دو مقام ذات و فعل در نفس و لحاظ دو جنب? ملکی و ملکوتی برای آن، توانست مشکلی را که بسیاری از فلاسفه در گشودن آن، باز مانده بودند، حلّ کند. ابن سینا بر اساس مبانی فلسفی خود، عقل فعّال را موجودی مجرّد و در عالمی جدا از نفس آدمی قرار داد و صور معقوله را حاصل نوعی ارتباط و اتّصال وجودی بین نفس یا عقل جزئی انسان و عقل فعّال دانست. لازم? چنین ارتباطی، مهیّا شدن شرائط کافی برای پذیرش صور معقول? افاضه شده از سوی عقل منفعل انسانی است. فلاسف? اسلامی پس از ابن سینا، با نگاه انتقادی به مبانی فلسفی وی و ابداع مبانی جدید، برای این مسأله، راه حلّ¬های جدیدتری ارائه دادند.

با توجه به شواهد کیهان شناسی جهانِ فیزیکی ما دارای ثابتِ کیهان شناسی مثبت می باشد. به این دلیل ، مهم است که فضای دو سیتر ، که جواب خلا معادل? اینشتین با ثابت کیهان شناسی مثبت است، به عنوان یک مدل ساده ای از یک فضای واقعی کیهان شناسی پرداخته شود. در اینجا ابتدا به بررسی فضای دو سیتر به عنوان یک فضای متقارن ماکسیمال می پردازیم و آن را در مختصه های مختلف بیان کرده و ساختار علی آن را بیان می کنیم. سپس با در نظر گرفتن سیاهچاله ها در پس زمین? دو سیتر ویژگی های به خصوصی که با غوطه ور کردنِ آن ها در فضای دوسیتر بوجود خواهد آمد ، بیان می شود. در ادامه به مطالع? نظری? میدان در پس زمین? خمیده پرداخته ایم و از فضای دوسیتر به عنوان مثال خاصی از فضای خمیده استفاده کرده و نتایج آن را بررسی می کنیم. در آخر به طور خاص به ویژگی های ترمودینامیکی آن ها پرداخته شده است.