بدیهی است رشد سریع صنعت گردشگری در نیم قرن اخیر فشار روز افزون بر محیط زیست را در پی داشته است. بنابراین، قابل پیش بینی است که مناطق طبیعی تفرجی با وجود بازدیدکنندگان بیشتر از گذشته تحت تاثیر قرار گیرند. با توجه به اینکه فعالیت های تفرجی توریسم و / یا اکوتوریسم، ممکن است دارای اثرات مثبت و منفی باشند، استراتژی های مدیریت توریسم مسئول کاهش هر گونه اثرات منفی بر روی محیط زیست هستند. در واقع، یکی از استراتژی های اساسی مدیریت گردشگری کنترل، مدیریت و کاهش اثرات بازدیدکنندگان است. مدیران مناطق تفرجی با استفاده از روش های مدیریتی، سعی در کاهش هر گونه اثرات منفی فعالیت های تفرجی هستند. هدف از این مطالعه شناسایی و طبقه بندی بهترین روش های مدیریت گردشگری در تفرجگاه های طبیعی مختلف است. بنابراین تعدادی از روش های نوین مدیریت گردشگری در تفرجگاه های طبیعی از جمله ظرفیت برد (cp)، محدوده تغییرات قابل قبول (lac)، طیف فرصت تفرجی (ros)، تجربه بازدیدکنندگان و حفاظت از منابع (verp)، مدیریت اثرات بازدید کننده (vim)، مدیریت فعالیت بازدیدکنندگان (vamp)، مدیریت بازدیدکنندگان در مناطق حفاظت شده (pavim) شناسایی شدند. سپس با استفاده از روش مقایسه ای نقاط مثبت و منفی هر یک از این روش ها تعیین گردید. نتایج نشان داد که جهت مدیریت مسائل مربوط به طیف وسیع تری از مناطق تفرجگاهی (pavim) نسبت به سایر روش ها مناسب تر به نظر می رسد، همچنین این روش علاوه بر امکان در نظر گرفتن نیاز های مردم، روش کم هزینه ای است.