سوررئالیسم به عنوان جنبشی هدفمند در ابتدای قرن بیستم با توجه به نظریه پردازی های مطرح شده اش حائز اهمیت می باشد. در بررسی نمونه های تصویری نقاشی این جنبش با شرح مسئله ی معنا و مفهوم زمان، چگونگی شکل گیری ساختار فضایی، کاربرد و نحوه حضور اشیاء زمان نشان در آثار سه نقاش مطرح سوررئالیست (سالوادور دالی، رنه ماگریت، خوان میرو) روبه رو هستیم که در خوانش آثار از حیث نشانه شناسی زمان مورد توجه قرار گرفته است. مسئله زمان در اوایل قرن بیستم و با نظریه انیشتین مطرح شد. عنصر زمان به عنوان عاملی مبهم در سیر هنرهای تجسمی و به ویژه نقاشی سوررئالیستی ای که ذهنیت را به عنوان عامل اصلی مد نظر دارد، بسیار با اهمیت است. بررسی وجوه و نشانه های تصویری این عنصر با روش توصیفی-تحلیلی ومقایسه ای ، مسئله ای است که در روند مطالعاتی زمان در نقاشی سوررئالیستی به ویژه درنقاشی های سالوادوردالی، رنه ماگریت وخوان میرو ظهور یافته است به طوری که یافته های تحقیق مبین آن است که؛ عنصر زمان، وجوه و نشانه های تصویری مرتبط با آن درآثار این سه هنرمند با توجه به رویکرد مجزای هر کدام در نقاشی سوررئالیستی به گونه ای متفاوت مورد توجه قرار گرفته است. هر کدام از این سه هنرمند عنصر زمان را با روشی منحصر به خود به کار برده اند.