هدف مطالعه حاضر بررسی اثرترکیب عصاره آبی زعفران وتمرین هوازی برغلظت هورمون های تیروئیدی درموشهای صحرایی دیابتی شده بااسترپتوتوزوسین بود. بدین منظور 44 موش صحرایی نر (سن: 2ماه، وزن: 7/26 ± 314 گرم) به طور تصادفی در 5 گروه کنترل-سالم (7 = n) ، کنترل-دیابتی (7 = n)، دیابتی-ورزش (10 = n)، دیابتی-زعفران (10 = n) و دیابتی-زعفران-ورزش (10 = n) مورد مطالعه قرار گرفتند. به غیر از گروه کنترل- سالم، بقیه گروه ها بوسیله تزریق استرپتوزوسین دیابتی شدند، گروه دیابتی-زعفران و دیابتی-زعفران-ورزش به مدت دو هفته و روزانه به میزان mg/kg 25 زعفران به صورت خوراکی دریافت کردند. گروه دیابتی-ورزش و دیابتی- زعفران-ورزش به مدت دو هفته روزی یک بار به مدت 15دقیقه بر روی تردمیل با سرعت 12 متر بر دقیقه دویدند. آنالیز واریانس (anova) نشان داد اختلاف معنی داری در سطوح t3(001/0 = p) و t4(000/0 = p)بین 5 گروه وجود دارد. نتایج آزمون تعقیبی شفه نشان داد که در فاکتورهای اندازه گیری شده بین گروه کنترل-دیابتی و گروه کنترل- سالم با گروه دیابتی-زعفران-ورزش بیشترین اختلاف وجود دارد (05/0 ?p). به این صورت که در مورد t3 بیشترین میزان مشاهده شده مربوط به گروه دیابتی- زعفران- ورزش و کمترین میزان مربوط به گروه کنترل سالم بود در حالی که در مورد میزان t4 مشاهده شده بیشترین مقدار مربوط به گروه کنترل سالم و کمترین مقدار هم مربوط یه گروه کنترل دیابتی بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد ترکیب مکمل گیری عصاره زعفران به صورت خوراکی با اعمال تمرینات ورزشی تاثیر تعدیل کننده ی بیشتری بر غلظت هورمونهای t3 و t4 موش های دیابتی دارد، لذا پیشنهاد می شود برای نتیجه گیری بهتر از تمرینات ورزشی در بیماران دیابتی بویژه در مواردی که هدف جلوگیری از بروز بیماری های خود ایمن و جلوگیری از اختلال ناشی از دیابت در متابولیسم بدن است، از مکمل گیری زعفران به عنوان یک عامل موثر استفاده شود. لازم به ذکر است که تحقیق حاضر جزء اولین مطالعات انجام شده در خصوص تاثیر مکمل سازی زعفران بر سطوح هورمون های تیروئیدی در موش های دیابتی بوده است. لذا در کابرد نتایج آن باید با احتیاط عمل کرد. واژگان کلیدی: زعفران، دیابت، تمرین هوازی