هدف اصلی این تحقیق مورد بررسی قرار دادن پشت نویسی وسایل نقلیه در ایران می باشد. تحقیقات انجام گرفته در این زمینه در کشورهای دیگر به این مسئله اشاره می کنند که برچسب های وسایل نقلیه به منظور بیان احساسات و موقعیت های اجتماعی (نیوهاگن و آنسل1، 1995)، دیدگاههای سیاسی (بلاچ2، 2000؛ اندرزبی و توول3، 1996)، ایدئولوژی و هویت (کیس4، 1992) و عقاید سیاسی (چیلوا5، 2008) مورد استفاده قرار می گیرند. هرچند، در این زمینه تحقیقات بسیار اندکی در ایران انجام گرفته است. برای انجام این تحقیق 165 پشت نویسی وسایل نقلیه از فروردین ماه 1390 تا اسفند ماه 1390 در شهرهای کرمانشاه، تهران، رامسر و سنندج جمع آوری و با استفاده از روش تحلیل محتوا 11 تم اصلی برای آنها مشخص شد که عبارتند از: مذهبی، طنز، بدبینی، نصیحت، معرفی خویش، عشق، طنز تلخ، جوانمردی، یادبود، استهزایی و مختلف. با به کارگیری روش تحلیلی گفتمان انتقادی، این نتیجه حاصل شد که پشت نویسی وسایل نقلیه نمایانگر توزیع نابرابر قدرت در جامعه بوده و نشان می دهند که افراد بی-قدرت در جامعه که دسترسی به رسانه های جمعی برای بیان عقاید خود ندارند، وسایل نقلیه خود را برای بیان افکار و احساسات به کار می گیرند. به علاوه، به دنبال استفاده از تئوری هویت روایی (بنول و استوک6، 2006) مشخص شد که پشت نویسی وسایل نقلیه بازتابی هستند از جنبه هایی از هویت کاربران خود که در متن فرهنگی جامعه شکل می گیرند.