چکیده هدف از این پژوهش بررسی موانع گسترش مدارس هوشمند درمقطع متوسطه ازدیدگاه مدیران و معلمان است.جامعه ی مورد مطالعه شامل کلیه ی مدیران ومعلمان شاغل در منطقه3 شهر تهران در سال تحصیلی 91-1390 است.باتوجه به اهداف و موضوع ،پژوهش حاضر از نوع کاربردی است و روش تحقیق ، توصیفی پیمایشی است. جامعه ی مورد مطالعه شامل کلیه ی مدیران و معلمان شاغل در منطقه 3 شهر تهران است که ازبین 1050 نفر از افراد ، تعداد20 نفر مدیر و 265 نفر دبیر با بهره گیری از نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه 50 سوالی محقق ساخته با متوسط ضریب پایایی91% استفاده شدوجهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی واستنباطی (آزمون t-test وآزمون یومن ویتنی) استفاده شده است.نتایج ویافته های پژوهش حاضر بخوبی آشکار نمود که برای رسیدن به اهداف مورد نظردریک سیستم هوشمند درمدارس متوسطه،موانع اساسی بسیاری وجودداردوباید بستر های لازم مهیاوآماده شودتا امکان دستیابی به این سیستم هوشمند به صورت عملی و پایدار فراهم گردد. همجنین بین دیدگاههای معلمان و مدیران درباره موانع گسترش مدارس هوشمند در موانعی نظیر برخور داری از معلمان آموزش دیده درحوزه فناوری اطلاعات ، محیط یاددهی و یادگیری مبتنی برمحتوای چند رسانه ای با استفاده از تکنولوژی و فناوری اطلاعات و فضای آموزشی و همچنین آشنایی و آموزش برای اولیای دانش آموزان درتوسعه هوشمند سازی - اولیا تفاوت معنی داری مشاهده نمی شود . (05/0p>) ولی این تفاوت در خصوص موانع زیرساخت توسعه یافته ی فناوری اطلاعات- تجهیزات و نقش آن در جلوگیری از گسترش مدارس هوشمند معنادار می باشد. (05/0p<).