پژوهش حاضر جهت بررسی میزان و علل تلفات در گله های گوشتی مشمول پرداخت غرامت بیمه در شهرستان مشهد صورت گرفت. مطالعه ی حاضر را می توان به عنوان اولین مطالعه ی اپیدمیولوژیک طراحی شده جهت ارزیابی تلفات ناشی از بیماری های شایع و علل پیش زمینه ی رخداد این بیماری ها در واحدهای بیمه شده در استان خراسان رضوی دانست. رشد روز افزون جمعیت انسانی و به تبع آن نیاز به منابع پروتئینی سالم، ارزان و در دسترس، افراد مختلف را بر آن داشت تا به صنعت پرورش طیور روی آورند. از طرفی افزایش جمعیت طیور باعث گسترش بیماری-های منجر به تلفات شدید می گردد. در این میان ساختمان، تجهیزات، تغذیه، رعایت بهداشت و به طور کلی مدیریت صحیح پرورش نقش مهمی در جلوگیری از این خسارات اقتصادی دارد. در مطالعه حاضر پرونده های واحدهای مرغداری تحت پوشش صندوق بیمه کشاورزی که در طی سال 1389 دچار خسارات و تلفات شده اند مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. فرم هایی به صورت پرسشنامه طراحی شد تا اطلاعات مربوط به میزان تلفات، علت آن و وضعیت کلی محیطی و مدیریتی هر واحد در آن ثبت گردد. تعداد 178 پرونده از 4 منطقه ی شهرستان مشهد شامل مشهد، طوس، طرقبه شاندیز و حافظ جمع آوری گردید سپس اطلاعات طبقه بندی شد و مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. متغیرهای استفاده شده در این مطالعه، که پس از طبقه بندی اطلاعات وارد نرم افزار آماری شدند، شامل داشتن یا نداشتن پروانه، حصارکشی، حوضچه ی ضدعفونی، امکانات قرنطینه، کوره ی لاشه سوز، انبار دان غیرقابل نفوذ به پرندگان و جوندگان، سالن غیرقابل نفوذ به پرندگان و جوندگان، برق اضطراری فعال، کارت ثبت مشخصات، تهویه مناسب، مجوز جوجه ریزی، وضعیت mg، وضعیت تراکم، ممنوعیت کاری، انجام واکسیناسیون، نژاد، مکان و فصل بودند. متوسط میزان تلفات در گله های مشمول پرداخت غرامت بیمه 5/23% (9/25% - 1/21 % : cl 95%) بود. نتایج مطالعه نشان داد که وجود حوضچه ی ضدعفونی در معبر ورودی باعث تأثیر معنی داری در کاهش تلفات می گردد (p<0/05). هم چنین ارزیابی تلفات در فصول مختلف نشان داد که میزان تلفات در فصول تابستان و پاییز 4/10% و 2/7% بیش تر از زمستان بود p<0/05)). نتایج به دست آمده نشان داد که از بین 178 پرونده، در 119 پرونده (8/66%) بیماری آنفلوانزا و در 88 پرونده (4/49%) بیماری نیوکاسل علت تلفات منجر به پرداخت خسارت بیمه محسوب می شوند. نتایج مطالعه ی حاضر و مطالعات مشابه در سایر نقاط کشور نشان می دهد که کنترل عوامل محیطی نامساعد و مدیریت صحیح به عنوان بخشی از برنامه امنیت زیستی نقش بسزایی در پیش گیری از رخداد بیماری های منجر به تلفات در واحدهای مرغداری دارد.