با هدف بررسی تأثیر برنامه های نوری مختلف بر عملکرد جوجه های گوشتی، با دو آزمایش مجزا در زمستان (288 قطعه جوجه نر راس 308 در 3 تیمار با 8 تکرار) و تابستان (600 قطعه جوجه نر یک روزه راس 308 به در سه گروه 200 تایی با هشت تکرار) که جوجه های هر گروه در سالنی مجزا قرار گرفتند انجام شد. تا روز هفتم، برنامه نوری هر سه سالن مشابه بود، از روز هشتم تا 35 روزگی سالن یک 1?23 (cl)، سالن دو 6?18 مداوم (el) در دوره زمستانه و 4?20 مداوم(tl) در دوره تابستانه، سالن سه 10?14 مداوم (fl) در دوره زمستانه و 8?16 مداوم(sl) در دوره تابستانه پرورش داده شدند. در هر سه سالن به جز برنامه نوری تمام شرایط مدیریتی یکسان بود و در هر سه سالن از دان آماده به شکل پلت استفاده گردید. در طول دوره آزمایش مقدار خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک اندازه گیری و محاسبه گردید. سیستم ایمنی سلولی دوجوجه از هر تکرار در روز 30 با pha و دو جوجه دیگر در روز 38 با dncb تحریک شد که یک روز بعد از تحریک پاسخ ایمنی ثبت شد. در روز 42 جهت بررسی سیستم ایمنی خونی خونگیری از ورید بال انجام شد. نتایج حاصله با استفاده از نرم افزار sas به روش anova مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و در صورت معنی دار بودن میانگین ها با تست tukey مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در دوره 7 تا 42 روزگی اختلاف معنی داری بین پرندگان گروههای مختلف از نظر مقدار خوراک مصرفی و افزایش وزن بدن وجود نداشت اما ضریب تبدیل خوراک پرندگان fl به طور معنی داری کمتر از پرندگان cl بود (05/0(p?. ایمنوگلوبولین تام، کمپلمان تام و فاکتورهای ایمنی سلولی نیز در fl به طور معنی داری بیشتر از شاهد بود. نتیجه گیری کلی این که استفاده از برنامه خاموشی در پرورش جوجه های گوشتی نه تنها موجب کاهش مصرف خوراک و وزن گیری پرنده نشد بلکه موجب بهبود ضریب تبدیل غذایی نیز گردید؛ پس هم از نظر اقتصادی هم از نظر آسایش پرنده رژیم های نوری با خاموشی بیشتر مفیدترند.