در مطالعه حاضر، رابطه میان انتشار گاز گلخانه ای co2 و رشد بخش کشاورزی در قالب تئوری زیست محیطی کوزنتس و با استفاده از داده های سری زمانی دوره 1386-1359 ایران بررسی شد. با توجه به نتایج ایستایی، از مدل خود توضیح با وقفه های گسترده (ardl) بهره گرفته شد. نتایج حاصل از برآورد نشان داد که متغیرهای ارزش افزوده بخش کشاورزی، مصرف سرانه انرژی، نرخ رشد جمعیت، درجه باز بودن اقتصاد و شرکت در برنامه های جهانی زیست محیطی، اثر معنی داری بر میزان انتشار دارند. هم چنین نتایج حاکی از وجود یک رابطه درجه دوم بین تولید ناخالص داخلی سرانه و میزان انتشار است. به عبارت دیگر نظریه زیست محیطی کوزنتس در رابطه با انتشار co2 در ایران صادق می باشد.