چکیده پایان نامه: این پایان نامه با عنوان مطالعه فنی و آسیب شناسی نقش برجسته خونگ اژدر در ایذه و ارائه طرح حفاظت و مرمت آن در چهار فصل تنظیم گردیده است. در این رساله موضوع اهمیت نقش برجسته های تاریخی و نقش آنها در تاریخ دوره های مختلف بیان شده است. در ادامه با توجه به موضوع مطالعه موردی رساله " نقش برجسته خونگ اژدر " به مطالعه ویژگی های اقلیمی منطقه خوزستان و شهرستان ایذه پرداخته شده است و با هدف شناسایی ویژگی های زمین شناسی ، فیزیکی و شیمیایی صخره نقش برجسته ایذه مطالعات مختلفی در قالب مطالعات میدانی و آزمایشگاهی با استفاده از سیستم های آنالیز دستگاهی انجام پذیرفته است.مطالعات آسیب شناسی که با هدف شناخت آسیب های نقش برجسته و فرآیندهای منجر به تخریب در آن ،با استفاده از روشهای مختلف آزمایشگاهی انجام گردیده و نتایج با استناد به گزارشات آزمایشگاهی انجام گرفت.مجموع مطالعات سنگ شناسی و آسیب شناسی انجام پذیرفته در این تحقیق منجر به شناسایی نوع سنگ و فرایند فرسایش عمل کننده در صخره و سنگ نقش برجسته گردید. نتایج حاصل از مطالعات آسیب شناسی و محیط امکان تهیه و تدوین دستورالعمل حفاظت نقش برجسته و در نهایت ارائه طرح مرمت از نقش برجسته خونگ اژدر را مهیا ساخت.بنابراین نتیجه نهایی رساله ارایه طرح حفاظت از نقش برجسته می باشد که می توان نسبت به عملیاتی بودن آن اقدام نمود. پروژه مذکور در 4 فصل تدوین گردیده که در زیر عناوین فصول آن آورده شده است: 1- فصل اول مطالعه و شناخت استان،شهرستان و معرفی سایت 2- فصل دوم فن شناسی منظقه و نقش برجسته مذکور 3- فصل سوم آسیب شناسی مطالعات آزمایشگاهی و مستند نگاری نقش برجسته خونگ اژدر 4- فصل چهارم طرح حفاظت و اقدامات مرمتی پیشنهادی روی نقش برجسته نتیجه تحقیق و بررسی موجود در سایت نشان میدهد علت آسیبهای موجود وجود عوامل محیطی ، بیولوژیکی ، شیمیایی و فیزیکی میباشد که باعث تندی روند تخریب گشته است.همچنین ویژگیهای زمین شناسی و ساختاری ، فیزیکی و مکانیکی سنگ همراه با عوامل و شرایط محیطی موثر بر تخریب آنها بررسی شد و ساختار و بستر سنگ را شناسایی کرده تا بتواند راه حل های بنیادی برای مرمتگران مهیا باشد. لازم به ذکر میباشد تا به حال هیچ گونه مراحل حفاظتی و مرمتی روی اثر مذکور صورت نپذیرفته است.بطور کلی سنگهای نقوش برجسته های استان خوزستان از سنگهای رسوبی آهکی کربناته هستند و از مقاومت نسبتا ً مناسبی برخوردار می باشند. نتیجه این بررسی ها نشان می دهد که هر نقش برجسته باید در جایگاه خود سنجیده شود و راهکارهای حفاظت و مرمتی برای نقش برجسته را نباید برای سایر نقش برجسته ها تعمیم داد.