هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین سیستم های مغزی/ رفتاری و حساسیت پردازش- حسی با آلکسی تیمیا بود. این پژوهش یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه آن دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان مهاباد بود که از آن نمونه ای 400 نفری به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چند متغیری به روش گام به گام، آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون نشان دادند که رابطه مستقیم امّا منفی بین سیستم بازداری رفتاری و آلکسی تیمیا وجود دارد و رابطه بین سیستم فعال سازی رفتاری و آلکسی تیمیا مستقیم امّا ضعیف می باشد، یعنی با افزایش فعالیٌت این سیستم اختلال آلکسی تیمیا نیز افزایش پیدا می کند. همچنین بین حساسیت پردازش حسی و دو بعد از آن که سهولت تحریک و آستانه حسی پایین می باشد با آلکسی تیمیا رابطه مستقیمی وجود دارد و درحقیقت از آنها می توان به عنوان متغیرهایی جهت پیش بینی آلکسی تیمیا استفاده نمود. یافته های پژوهش نشان داد که بین سیستم های بازداری/ فعال سازی رفتاری در بین دانشجویان دختر و پسر مبتلا به اختلال آلکسی تیمیا و سالم تفاوت معناداری وجود ندارد، ولی در حساسیت پردازش- حسی در بین دانشجویان دختر و پسر مبتلا به اختلال آلکسی تیمیا و سالم تفاوت معناداری وجود دارد.