یکی از بهترین ابزارهای مدیریتی، دادن اسکور بدنی است که برای تولید کنندگان به عنوان عاملی برای تولید، ارزیابی سلامت و وضعیت غذایی قلمداد می شود. این روش کمک می کند تا یک گروه یا گله گاو از نظر ذخایر بدن به ویژه چربی و ماهیچه ارزیابی شود. اسکور بدنی در تمام مراحل چرخه تولید، تغذیه و مدیریت ممکن است تغییر کند. اسکور بدنی هر گاو، نشان دهنده قابلیت تولید شیر، تولیدمثل و طول عمر اقتصادی گاو در گله می باشد. تشخیص و اسکور بدنی شاخصی برای بررسی مقدار انرژی ذخیره شده در بدن است و تغییرات آن در مراحل متفاوت شیرواری دیده می شود. به طور معمول گاوهای تازه زا که در اوج تولید شیر هستند به دلیل تعادل منفی انرژی دچار کاهش وزن می شوند. این در حالی است که گاوهایی که در اواخر دوره شیردهی هستند و گاوهای خشک در تعادل مثبت انرژی بوده و وزن آنها افزایش می یابد. اسکور بدنی مناسب برای حفظ سلامت و بهبود تولید شیر و تولیدمثل ضروری است. تولید شیر گاوهای لاغری که اسکور بدنی آنها پایین است، بیش از اندازه کاهش می یابد. گاوهای بسیار چاق هم دچار سخت زایی، کبد چرب، مشکلات تولیدمثلی و اختلالات متابولیکی می شوند.در این بررسی سعی بر این شد که تاثیرات اسکور بدنی بر میزان تولید شیر، برخی فاکتور های تولید مثلی و بروز برخی بیماری های تولیدمثلی در گاوداری صنعتی در استان چهارمحال و بختیاری ارزیابی شود. تمامی گاو های تحت بررسی در سه مرحله ی قبل از خشکی، بعد از زایش و تلقیح اول به روش اسکور دهی پنج نقطه ای اسکور داده شدند و شاخصهای مورد مطالعه مورد آنالیز و تحلیل قرار گرفتند. بر اساس آزمایشات انجام شده متوجه شدیم که اسکور بدنی در زمان خشکی بر تعداد تلقیح موثر، وضعیت رحم، شیر تصحیح شده و... می تواند تاثیرگذار باشد.